Hárbarðsljóð.
Þorr for or ꜹstrvegi oc kom at svndi ęino; ꜹdrom megom svndzins var feriokarlinn m scipit. Þorr callaþi:
1 „Hverr er sa sveinn sveina,
er stendr fyr svndit handan?“

2
Feriokarlinn svaraþi:
„Hverr er sa karl karla,
er callar vm vaginn?“

3



 5
Þorr qvaþ:
„Ferþv mic vm svndit!
feþi ec þic a morgon:
meis hefi ec a baki,
verþra matrinn betri.
Át ec i hvíld,
r ec heiman for,
silldr oc hafra,
saþr em ec enn þess.“

4
Feriokarlinn qvaþ:
„Árligom verkom hrosar þv verþinom,
veitzatv fyr gorla,
dꜹpr ero þin heimkynni,
dꜹþ hygg ec at þin moþir se.“

5
Þorr qvaþ:
„Þat segir þv nv,
er hveriom þiccir
mest at vita,
at mín moþir dꜹþ se.“

6
Feriokarlinn qvaþ:
„Þeygi er sem þv
þriv bv́ góð eigir,
berbeinn þv stendr
oc hefir brꜹtinga gervi,
þatki at þv hafir brø̨kr þinar.“

7
Þorr qvaþ:
„Styrþv hingat eikionni!
ec mvn þer stꜹþna kenna;
a hverr a scipit,
er þv heldr viþ landit?“

8



 5



 9
Feriokarlinn qvaþ:
„Hildolfr sa heitir,
er mic halda baþ,
reccr inn rádsvinni,
er býr i Raþseyiarsvndi;
baþat hann hlennimenn flytia
a hrossa þiófa,
goða eina
oc þa er ec gerva kvnna;
segðv til nafns þíns,
ef þv vill vm svndit fara.“

9



 5



 9
Þorr qvaþ:
„Segia mvn ec til nafns mins,
þótt ec secr siac,
oc til allz ꜹþliss:
ec em Oþins sonr,
Meila broþir,
enn Magna faþir,
þrv́ðvaldr goða,
viþ Þór knattv herma.
Hins vil ec nv spyria,
hvat þv heitir.“

10
Feriokarlinn qvaþ:
„Hárbardr ec heiti,
hylc vm nafn sialdan.“

11
Þorr qvaþ:
„Hvat scaltv of nafn hylia,
nema þv sakar eigir?“

12
Hárbarðr qvaþ:
„Enn þot ec sakar eiga,
þa mvn ec forþa
fiorvi mino fyr slicom sem þv ert,
nema ec feigr se.“

13


 4
Þorr qvaþ:
„Harm liotan mer þiccir i þvi at vaþa
vm vaginn til þin
oc vęta † ꜹgvr minn;
scylda ec lꜹna cꜹgorsveini þinom
kanginyrþi,
ef ec kǫmvmc yfir svndit.“

14
Hárbarðr qvaþ:
„Her mvn ec standa
oc þin hedan biþa;
fanntaþv mann inn hardara
at Hrvngni dꜹdan.“

15



 5
Þorr qvaþ:
„Hins viltv nv geta,
er vid Hrvngnir deildom,
sa inn stórvþgi iotvnn,
er or steini var hofvþit a;
þo let ec hann falla
oc fyr hniga.
Hvat vantv þa meþan, Hárbarðr?“

16



 5
Hárbarðr qvaþ:
„Var ec m Fiolvari
fimm vetr alla
i ey þeirre,
er Algrǫn heitir;
vega ver þar knattom
oc val fęlla,
margs at freista,
mans at kosta.“

17
Þorr qvaþ:
„Hverso snv́nvþo yþr konor ydrar?“

18



 5



 9



 13
Hárbarðr qvaþ:
„Sparkar atto ver konor,
ef oss at spꜹkom yrði;
horscar atto ver konor,
ef oss hollar vęri;
þęr or sandi
síma vndo
oc or dali divpom
grvnd vm grofo;
varþ ec þeim einn ꜹllom
ęfri at raþom,
hvilda ec hia þeim systrom siav
oc hafða ec geþ þeirra allt oc gaman.
Hvaþ vanntv þa meþan, Þorr?“

19

 3


 6


 9
Þorr qvaþ:
„Ec drap Þiaza
enn þrvðmoþga iotvn,
vpp ec varp ꜹgom
Allvalda sonar
a þann inn heiða himin;
þav ero merki mest
minna verca,
þꜹ er allir menn siþan vm se.
Hvat vanntv meþan, Hárbarðr?“

20


 4
Hárbarðr qvaþ:
„Miclar manvelar
ec hafða v myrcriþor,
þa er ec velta þęr fra verom;
harþan iotvn
ec hvgða Hlebarð vera,
gaf hann mer gambantein,
en ec vęlta hann or viti.“

21
Þorr qvaþ:
„Illom hvga lꜹnaþir þv þa goþar giafar.“

22
Hárbarðr qvaþ:
„Þat hefir eik,
er af annarri scefr;
vm sic er hverr i slico.
Hvat vanntv [þá] meþan, Þorr?“

23



 5



 9
Þorr qvaþ:
„Ec var ꜹstr
oc iotna bardag
brvþir bꜹlvisar,
er til biargs gengo;
micil mvndi ętt iotna,
ef allir lifði,
vętr mvndi manna
vndir miþgarþi.
Hvat vanntv meþan, Hárbarðr?“

24



 5
Hárbarðr qvaþ:
„Var ec a Vallandi
oc vigom fylgdag,
atta ec iofrom
enn aldri sęttac.
Oþinn a iarla
þa er i val falla,
enn Þorr a þręla kyn.“

25
Þorr qvaþ:
„Oiafnt scipta er þv mvndir
m asom liþi,
ef þv ęttir vilgi micils vald.“

26




 6
Hárbarðr qvaþ:
„Þorr a afl ǫrit,
enn ecci hiarta;
af hrǫzlo oc hvgbleyþi
þer var i hannzca troþit,
oc þottisca þv þa Þorr vera:
hvarki þv þa þorþir
fyr hrǫzlo þinni
físa ne hniosa,
sva at Fialarr heyrþi.“

27
Þorr qvaþ:
„Hárbarþr inn ragi!
ec mvnda þic i hel drepa,
ef ec mętta seilaz vm svnd.“

28
Hárbarðr qvaþ:
„Hvat scyldir þv vm svnd seilaz,
er sakir ’ro alls ongar?
Hvat vanntv þa, Þorr?“

29



 5



 9
Þorr qvaþ:
„Ec var ꜹstr
oc ána varþac,
þa er mic sotto
þeir Svárangs synir;
grioti þeir mic bꜹrþo,
gagni vrþo þeir þo litt fegnir,
þo vrþo þeir mic fyrri
friþar at biþia.
Hvat vanntv þa meþan, Hárbarðr?“

30



 5
Hárbarðr qvaþ:
„Ec var ꜹstr
oc viþ einhveria dǫmþac,
lęc ec viþ ena línhvito
oc lꜹnþing háþac,
gladdac ena gvllbiorto,
gamni męr vnði.“

31
Þorr qvaþ:
„Goð atto þeir mankynni þar þa.“

32
Hárbarðr qvaþ:
„Liþs þins var ec þa þvrfi, Þorr!
at ec helda þeirri enni linhvito mey.“

33
Þorr qvaþ:
„Ec mvnda þer þa þat veita,
ef ec viðr of kǫmomc.“

34
Hárbarðr qvaþ:
„Ec mvnda þer þa trva,
nema þv mic i trygð vęltir.“

35
Þorr qvaþ:
„Emkat ec sa hęlbítr,
sem hv́ðscór forn a vár.“

36
Hárbarðr qvaþ:
„Hvat vanntv [þá] meþan, Þorr?“

37
Þorr qvaþ:
„Brvþir berserkia
barþac i Hléseyio,
þęr hofðo verst vnnit,
velta þioþ alla.“

38
Hárbarðr qvaþ:
„Klęki vantv þa, Þorr!
er þv a konom barþir.“

39



 5
Þorr qvaþ:
„Vargynior þat varo,
enn varla konor;
sceldo scip mitt,
er ec scorþat hafdac;
ǫgðo mer iarnlvrki,
enn elto Þialfa.
Hvat vanntv meþan, Hárbarðr?“

40
Hárbarðr qvaþ:
„Ec varc i hernom,
er hingat gorðiz
gnęfa gvnnfana
geír at rioþa.“

41
Þorr qvaþ:
„Þess viltv nv geta,
er þv fórt oss olivfan at bioþa.“

42
Hárbarðr qvaþ:
„Bęta scal þer þat þa
mvnda bꜹ́gi,
sem iafnendr vnno
þeir er ocr vilia sætta.“

43
Þorr qvaþ:
„Hvar namtv þessi
in hnǫfiligo orþ,
er ec heyrþa aldri
in hnǫfiligri?“

44
Hárbarðr qvaþ:
„Nam ec at † monnom
þeim enom aldrǫnom,
er bva i hęimis hꜹgom.“

45
Þorr qvaþ:
„Þo gefr þv
gott nafn dysiom,
er þv kallar þęr heimis hꜹga.“

46
Hárbarðr qvaþ:
„Sva dǫmi ec
vm slict far.“

47


 4
Þorr qvaþ:
„Orðkringi þín
mvn þer illa coma,
ef ec ręþ a vag at vaþa;
vlfi hǫra
hygg ec þic ǫpa mvno,
ef þv hlytr af hamri hꜹgg.“

48
Hárbarðr qvaþ:
„Sif a hó heima,
hans mvndo fvnd vilia,
þann mvntv þrec drygia,
þat er þer scyldara.“

49
Þorr qvaþ:
„Męlir þv at mvnns ráþi,
sva at mer scyldi verst þiccia,
halr enn hvgblꜹþi!
hygg ec, at þv liv́gir.“

50
Hárbarðr qvaþ:
„Satt hygg ec mic segia,
seinn ertv at for þinni,
langt mvndir þv nv cominn, Þorr!
ef þv litvm fǫrir.“

51
Þorr qvaþ:
„Hárbarþr enn ragi!
heldr hefir þv nv mic dvalþan.“

52
Hárbarðr qvaþ:
„Asaþórs hvgða ec
aldregi mvndo
glepia fehirði farar.“

53
Þorr qvaþ:
„Raþ mvn ec þer nv raþa:
ró þv hingat batinom,
hęttom hętingi,
hittv fꜹþvr Magna!“

54
Hárbarðr qvaþ:
„Farþv firr svndi!
þer scal fars synia.“

55
Þorr qvaþ:
„Visa þv mer nv leiþina,
allz þv vill mic eigi vm vaginn feria!“

56

 3



 7
Hárbarðr qvaþ:
Litiþ er at synia,
langt ęr at fara:
stvnd er til stocsins,
nnor til steinsins,
haltv sva til vinstra vegsins,
vnz þv hittir Verland.
Þar mvn Fiorgyn
hitta Þór son sinn,
oc mvn hon kenna hanom attvnga brꜹtir
til Oþins landa.“

57
Þorr qvaþ:
„Mvn ec taca þangat i dag?“

58
Hárbarðr qvaþ:
„Taca viþ víl oc erfiþi:
at vprennandi solo
er ec get þána.“

59
Þorr qvaþ:
„Scamt mvn nv mál occat,
allz þv mer scǫtingo einni svarar;
lꜹna mvn ec þer farsynion,
ef viþ finnomc i sinn annat.“

60
Hárbarðr qvaþ:
„Farþv nv þars
þic hafi allan gramir!“