Skírnismál
eða
För Skírnis.
Freyr sonr Niarþar hafði einn dag setzc i Hliþscialf oc sa vm heima alla; hann sa i iotvnheima oc sa þar mey fagra, þa er hon gecc fra scala fꜹðvr sins til scemmo; þar af fecc hann hvgsottir miclar. Scírnir het scósveinn Freys; Niorþr baþ hann qveþia Frey mals. Þa męlti Scaði:
1


 4
„Ristv nv, Scirnir!
oc gacc [sciótt] at beida
occarn mala mavg,
oc þess at fregna,
hveim enn froþi se
ofręiþi afi.“

2


 4
Scirnir qvaþ:
„Illra orþa
er mer ón at ykrom syni,
ef ec geng at męla viþ mꜹg,
oc þess at fregna,
hveim enn froþi se
ofręiþi afi.“

3


 4
Scirnir qvaþ:
„Segðv mer þat, Freyr,
folcvaldi goða!
oc ec vilia vita:
hvi þv einn sitr
endlanga sali,
minn drottinn! vm daga?“

4


 4
Freyr qvaþ:
„Hvi vm segiac þer,
seggr enn vngi!
mikinn móðtrega?
þviat alfrꜹþvll
lysir um alla daga
oc þeygi at minom mvnom.“

5


 4
Scirnir qvaþ:
„Mvni þína hycca ec
sva micla vera,
at þv mer, seggr! ne segir;
þviat vngir saman
varom i árdaga,
vel męttim tvęir trv́asc.“

6


 4
Freyr qvaþ:
„I Gymis gꜹrþom
ec sa ganga
mer tiþa mey;
armar lysto,
en af þaþan
alt lopt oc lꜹgr.
7


 4
Męr er mer tiðari
manni hveim
vngom i árdaga;
asa oc alfa
þat vill engi maþr
at viþ samt sém.“

8


 4
Scirnir qvaþ:
„Mar gefðv mer þa
þann er mic vm myrcqvan beri
visan vafrloga,
oc þat sverþ,
er sialft vegiz
v iotna ętt.“

9


 4
Freyr qvaþ:
„Mar ec þer þann gef,
er þic vm myrcqvan berr
visan vafrloga,
oc þat sverþ,
er sialft mvn vegaz,
ef sa er horscr, er hefir.“

10



 5
Scirnir męlti v hestinn:
„Myrct er v́ti,
mal qveþ ec ocr fara
vrig fioll yfir,
þvrsa þioþ yfir;
baþir viþ comvmc,
a ocr bada tecr
sa inn amatki iotvnn.“
Scirnir reíþ i iotvnheima til Gymiss garða. Þar varo hvndar ólmir oc bvndnir fyr sciþgards hlidi, þess er vm sal Gerðar var. Hann reiþ at þar er fehirþir sat a hꜹgi oc qvaddi hann:
11


 4
„Segðv þat, hirþir!
er þv a hꜹgi sitr
oc vardar alla vega:
hve ec at andspilli komvmc
ens vnga mans
fyr greyiom Gymis?“

12


 4
Hirþir qvaþ:
„Hvart ertv feigr
a ertv framgenginn
.   .   .   .   .   .   .   . ?
andspillis vanr
þv scalt ę vera
godrar meyiar Gymiss.“

13


 4
Scirnir qvaþ:
„Kostir ’ro betri
heldr enn at klꜹcqva se
hveim er fv́ss er fara;
eino dǫgri
mer var aldr vm scapaþr
oc alt lif vm lagið.“

14


 4
Gerðr qvaþ:
„Hvat er þat hlym hlymia,
er ec heyri nv til
ossom rꜹnnom i?
iorþ bifaz,
enn allir fyr
scialfa garðar Gymis.“

15
Ambatt qvaþ:
„Maþr er her vti
stiginn af mars baci,
ió letr til iardar taca.“

16


 4
Gerðr qvaþ:
„Inn biþþv hann ganga
i occarn sal
oc drecca inn męra mioþ!
þo ec hitt óvmc,
at her vti se
minn broðvrbani.
17


 4
Hvat er þat alfa
ne asa sona
ne víssa vana?
hvi þv einn vm komt
ęikinn fv́r yfir
ór salkynni at sia?“

18


 4
Scirnir qvaþ:
„Emkat ec alfa
ne ása sona
ne víssa vana;
þo ec einn vm komc
eikinn fv́r yfir
ydor salkynni at siá.
19


 4
Epli ellifo
her hefi ec algvllin,
þꜹ mvn ec þer, Gerþr! gefa,
friþ at cꜹpa,
at þv þer Frey qveðir
oleiðastan lifa.“

20


 4
Gerðr qvaþ:
„Epli ellifo
ec þigg aldregi
at mannzcis mvnom;
ne viþ Freyr,
meþan occart fior lifir,
byggiom bęði saman.“

21


 4
Scirnir qvaþ:
„Bꜹg ec þer þa gef
þann er brendr var
m vngom Oþins syni;
atta ero iafnhꜹfgir,
er af driv́pa
ena nivndo hveria nótt.“

22


 4
Gerðr qvaþ:
„Bꜹ́g ec þiccac,
þot brendr se
m vngom Odins syni;
era mer gvllz vant
i gꜹrþom Gymis,
at deila fe fꜹþvr.“

23


 4
Scirnir qvaþ:
„Sér þv þenna męki, męr!
miofan, málfán,
er ec hefi i hendi her?
hꜹf hꜹggva
ec mvn þer halsi af,
nema þv mer sętt segir.“

24


 4
Gerðr qvaþ:
„Ánꜹð þola
ec vil aldregi
at mannzciss mvnom;
þo ec hins get,
ef iþ Gymir finniz
vígs otrꜹþir, at ycr vega tíði.“

25


 4
Scirnir qvaþ:
„Ser þv þenna męki, męr!
miofan, málfán,
er ec hefi i hendi her?
fyr þessom eggiom
hnigr sa inn aldni iotvnn,
verþr þinn feigr faþir.
26


 4
Tamsvendi ec þic drep,
enn ec þic temia mvn,
męr! at minom mvnom;
þar scaltv ganga,
er þic gvmna synir
siþan eva se.
27


 4
Ara þvfo a
scaltv ár sitia,
horva heimi ór,
snvgga heliar til;
matr se þer meirr leiþr,
enn manna hveim
enn fráni ormr meþ fírom.
28


 4
At vndrsionom þv verþir,
er þv vt kǫmr,
a þic Hrimnir hari,
a þic hotvętna stari;
víðkvnnari þv verþir,
enn vorþr m goðom;
gapi þv grindom fra.
29


 4
Tópi oc ópi,
tiꜹsvll oc oþoli,
vaxi þer tár m trega;
seztv niþr,
enn ec mvn segia þer
svaran svsbreca
oc tvennan trega.
30


 4
Tramar gneypa
þic scolo gerstan dag
iotna gꜹrþom i;
til hrimþvrsa hallar
þv scalt hverian dag
kranga kostalꜹ́s,
kranga kostavon;
grát at gamni
scaltv i gogn hafa
oc leiða m tarom trega.
31


 4
Męþ þvrsi þrihꜹfþvþom
þv scalt ę nara
eþa verlꜹ́s vera;
þitt ged gripi,
þic morn morni;
verþv sem þistill,
sa er var þrvnginn
i ꜹnn ofanverþa.
32


 4
Til holtz ec gecc
oc til hrás viðar,
gambantein at geta,
gambantein ec gat.
33


 4
Reiþr er þer Oþinn,
reiþr er þer Asabragr,
þic scal Freyr fiásc,
en fyrinilla męr!
en þv fengit hefir
gambanreiþi goða.
34


 4
Heyri iotnar,
heyri hrimþvrsar,
synir Svttvnga,
sialfir asliþar,
hve ec fyr byð,
hve ec fyrir banna
manna glavm mani,
manna nyt mani.
35


 4
Hrimgrimnir heitir þvrs,
er þic hafa scal
fyr nagrindr neþan;
þar þer vílmegir
a viþar rotom
geita hland gefi.
Ǫþri dryccia
fa þv aldregi,
męr! af þinom mvnom,
męr! at minom mvnom.
36


 4
Þvrs ríst ec þer
oc þria stafi:
ergi oc ęþi
oc oþola;
sva ec þat af ríst,
sem ec þat a reist,
ef goraz þarfar þess.“

37


 4
Gerðr qvaþ:
„Heill verþv nv heldr, sveinn!
oc tac viþ hmcálki
fvllom forns miaþar;
þo hafþa ec þat etlad,
at myndac aldregi
vnna vaningia vel.“

38


 4
Scirnir qvaþ:
„Ǫrindi mín
vil ec ꜹll vita,
aðr ec riþa heim heþan:
nęr þv a þingi
mvnt enom þrosca
nenna Niarþar syni.“

39


 4
Gerðr qvaþ:
„Barri heitir,
er viþ bęði vitom,
lvndr lognfara;
enn ept nętr nío
þar mvn Niarþar syni
Gerþr vnna gamans.“
Þa reiþ Scirnir heim; Freyr stoð v́ti oc qvaddi hann oc spvrþi tiþinda:
40


 4
„Segþv mer þat, Scirnir!
r þv verpir sꜹdli af mar
oc þv stígir feti framarr:
hvat þv arnaþir
i iotvnheima
þins eþa mins mvnar?“

41


 4
Scirnir qvaþ:
„Barri heitir,
er viþ báðir vitom,
lvndr lognfara;
enn ept nętr nío
þar mvn Niarþar syni
Gerþr vnna gamans.“

42


 4
Freyr qvaþ:
„Lꜹng er nott,
langar ’ro tvęr,
hve vm þreyiac þriár?
opt mer manaþr
minni þotti,
enn sia half hynótt.“