Atlakviða hin Grœnlenzka.
Dꜹþi Atla.
|
Gvðrv́n Givca dottir hefndi brǫþra sinna
sva sem frǫgt er orðit. Hon drap fyrst sono
Atla, enn eptir drap hon Atla oc brendi
hꜹllina oc hirðina alla. Vm þetta er sia qviða
ort:
|
1 | 5
Atli sendi
| ár til Gvnnars kvnnan segg at ríþa, Knefrvdr var sa heitinn; at gꜹrþom com hann Giv́ca oc at Gvnnars Hꜹllo, beckiom aringreypom oc at biori svásom.
2 | 5
Drvcko þar dróttmegir
| — enn dyliendr þꜹgðo — vin i ualhꜹllo, reiþi saz þeir Hv́na; kallaþi þa Knefrꜹðr kaldri rꜹddo, seggr inn svdrø̨ni — sat hann a becc ham —:
3 | 5
„Atli mic hingat sendi
| riþa ǫrindi mar inom melgreypa Myrcvið inn okvnna, at biþia yðr, Gvnnarr! at iþ a beck kǫmit meþ hialmom aringreypom at sǫkia heim Atla.
4 | 5
Scioldo knegoð þar velia
| oc scafna asca, hialma gvllroþna oc Hvna mengi, silfrgylt sꜹþvlklęþi, serki valrꜹþa dafar darraþar, drꜹsla melgreypa.
5 | 5
Vꜹll lez ycr oc mvndo gefa
| vidrar Gnitaheiþar, af geiri giallanda oc af gyltom stofnom, storar meiþmar oc staþi Danpar, hrís þat iþ mǫra, er meðr Myrcviþ calla.“
6 | 5
Hꜹfþi vatt þa Gvnnarr
| oc Hꜹgna til sagði: „Hvat ręðr þv ocr, seggr inn ǫri! allz við slict heyrom? gvll vissa ec ecki a Gnitaheiþi, þat er við ęttima annat slict.
7 | 5 9
Siꜹ́ eígo viþ salhús
| sverþa fvll, hverio ero þeirra hiolt or gvlli; minn veit ec mar beztan, enn mǫki hvassastan, boga becc sęma, enn brynior or gvlli, hialm oc sciold hvitastan kominn or hꜹll Kiars; einn er minn betri enn se allra Hv́na.“ 8 5
Hꜹgni qvaþ:
| „Hvat hyggr þv brvþi bendo, þa er hon ocr bꜹg sendi varinn váþom heiþingia? hygg ec at hon vornvþ bydi; hár fann ec heiþingia riþit i hring rꜹþom, ylfscr er vegr occarr at riþa orindi.“
9 | 5
Niðiar hvotto Gvnnar
| ne náongr annarr, rynendr ne raþendr ne þeir er rikir váro; kvaddi þa Gvnnarr, sem konvngr scyldi, męrr i mioþranni af móþi storvm:
10 |
„Ristv nv, Fiornir!
| lattv a flet vaþa greppa gvllscalir meþ gvmna hondom!
11 | 5
Vlfr mvn raþa
| arfi Niflvnga, gamlar granverþir, ef Gvnnars missir, birnir blacfiallar bíta þref tꜹnnom, gamna greystoþi, ef Gvnnarr ne kǫmraþ.“
12 | 5
Leiddo landrꜹgni
| lyþar oneísir, gratendr gvnnhvata or garði hv́na; þa qvað þat inn ǫri erfivorþr Hꜹgna: „Heilir farit nv oc horscir, hvars ycr hvgr teygir!“
13 | 5
Fętom leto frǫcnir
| vm fioll at þyria marina melgreypo Myrcviþ inn okvnna; hristiz ꜹll Hv́nmꜹrc þar er harþmoþgir fóro, rako þeir vannstyggva vollo algrǫna.
14 | 5 9 13
Land sa þeir Atla
| oc liþscialfar div́pa, Bicca greppar standa a borg inni há, sal vm svðrþioþom slaginn sessmeiþom, bvndnom rꜹndom, bleicom scioldom, dafa darraþar; enn þar dracc Atli vín i valhꜹllo, verþir sato v́ti at varþa þeim Gvnnari, af þeir her vitia qvǫmi meþ geíri giallanda at vekia gram hildi.
15 | 5
Systir fann þeirra snemst,
| at þeir i sal qvomo brǫþr hennar baþir, biori var hon lítt drvckin: „Raþinn ertv nv, Gvnnarr! hvat mvntv, ricr, vinna viþ Hv́na harmbrꜹgdom? hꜹll gacc þv or snemma!
16 | 5 9 13
Betr hefþir þv, broþir!
| at þv i brynio fǫrir, sem hialmom aringreypom at sia heim Atla, sętir þv i sꜹþlom solheiþa daga, nái nꜹþfꜹlva letir nornir grata, Hv́na scialdmeyiar hervi kanna, enn Atla sialfan leter þv i ormgarð coma; nv er sa ormgarðr ycr vm folginn.“ 17 3
Gvnnarr qvaþ:
| „Seinaþ er nv, systir! at samna Niflvngom, langt er at leita lyþa sinnis til, of rosmofiꜹll Rínar recca onęissa.“
18 |
Fengo þeir Gvnnar
| oc i fiotvr setto vin Borgvnda oc bundo fastla.
19 | 5
Siꜹ hió Hꜹgni
| sverþi hvǫsso, enn enom átta hratt hann i eld heítan; sva scal frǫcn fiandom veriaz, [sem] Hꜹgni varði hendr [sinar].
20 | 5
. . . . . . .
| . . . . . . . . . . . . . . . . . Gvnnars; frago frǫcnan, ef fior villdi, Gotna þioðan, gvlli cꜹpa. 21 5
Gvnnarr qvaþ:
| „Hiarta scal mer Hꜹgna i hendi liggia bloþvgt, or briosti scoriþ balldriþa saxi sliþrbeito syni þioðans.“
22 |
Scaro þeir hiarta
| Hialla or briosti, bloþvgt oc a bioþ lꜹgðo oc báro þat fyr Gvnnar.
23 | 3 7
Þa qvaþ þat Gvnnarr
| gvmna drottinn: „Her hefi ec hiarta Hialla ins blꜹþa, olict hiarta Hꜹgna ins frǫcna, er mioc bifaz, er a bioþi liggr, bifiz halfo meírr, er i briosti lá.“
24 | 5
Hlo þa Hꜹgni,
| er til hiarta scáro kvicqvan kvmblasmiþ, klecqva hann sízt hvgði; bloþvgt þat a bioþ lꜹgðo oc baro fyr Gvnnar.
25 | 3 7
Męrr qvaþ þat Gvnnarr
| Geirniflvngr: „Her hefi ec hiarta Hꜹgna ins frǫcna, olict hiarta Hialla ins blꜹþa, er lítt bifaz, er a bioþi liggr, bifþiz svagi mioc, þa er i briosti la.
26 | 5
Sva scaltv, Atli!
| ꜹgom fiarri, sem mvnt meniom verþa; er vnt einom mer ꜹll vm folgin hodd Niflvnga, lifira nv Hꜹgni.
27 | 5 9
Ey var mer tyia,
| meþan viþ tveir lifþom, nv er mer engi, er ec einn lific; Rín scal raþa rógmalmi scatna, svinn, áskvnna arfi Niflvnga; i veltanda vatni lysaz valbꜹgar, heldr enn a hꜹndom gvll scíni Hvna bornom.“ 28 3
Atli qvaþ:
| „Ykviþ er hvelvognom! haptr er nv i bondom.“ Oc meirr þaðan menvorð bitvls dolgrꜹgni dró til dꜹþs scokr.
29 | 5
Atli inn riki
| reiþ Glꜹ́m mꜹnom, sleginn rógþornom, sifivngr þeirra; . . . . . . . Gvðrvn sigtifa, varnaþi viþ tárom vaþin i þyshꜹllo. 30 5
Hon qvaþ:
| „Sva gangi þer, Atli! sem þv viþ Gvnnar attir eiþa opt vm svarþa oc ár of nefnda, at sól inni svðrhꜹllo oc at Sigtyss bergi, hvlqvi hvilbeþiar oc at hringi Vllar.“
31 | 5 9
Lifanda gram
| lagði i garþ þann, er scriþinn var, scatna mengi, innan ormom; enn einn Gvnnarr heiptmóðr hꜹrpo hendi kníþi, glvmþo stręngir; sva scal gvlli frǫcn hringdrifi viþ fira halda.
32 | 5
Atli let
| lanz sins a vit io eýrscán aptr fra morþi; dynr var i garþi, drꜹslom of þrvngit, vapnsꜹngr virþa, váro af heiþi comnir.
33 | 5
Vt gecc þa Gvðrvn
| Atla i gogn meþ gylltom calki at reifa giolld rꜹgnis: „Þiggia knáttv, þengill! i þinni hꜹllo glaþr at Gvðrvno gnadda niflfarna.“
34 | 5
Vmþo ꜹlscalir
| Atla vínhꜹfgar, þa er i hꜹll saman Hvnar tꜹlþvz; gvmar gransiþir gengo inn hvatir.
35 | 3
Scęvaþi þa in scírleita
| † veígar þeim at bera, afkar dís, iofrom oc ꜹlkrasir valþi nꜹ́þvg, neffꜹlom enn niþ sagði Atla:
36 | 5
„Sona hefir þinna,
| sverþa deilir! hiorto hrǫdreyrog viþ hvnang of tvggin; męlta knatto, moþvgr! manna valbráðir, eta at ꜹlkrasom oc i ꜹndvgi at senda.
37 | 5 9
Callaraþv siþan
| til kniá þinna Erp ne Eítil ꜹlreifa tva; seraþv siþan i seti miþio gvllz miþlendr geira scepta, manar męíta ne mara keyra.“
38 | 5 9
Ymr varþ a bęckiom,
| afkarr sꜹngr virþa, gnyr vnd gvþvefiom, greto born Hvna; nema ein Gvðrvn er hon ęva gret brǫþr sina berharþa oc bvri svasa, vnga, ófróþa, þa er hon viþ Atla gat.
39 | 5
Gvlli sęri
| in gaglbiarta, hringom rꜹþom reifþi hon hv́scarla; scꜹp lęt hon vaxa, enn sciran malm vaþa, ęva flioþ ecci gaþi fiarghvsa.
40 | 5
Ovarr Atli
| oþan hafþi hann sic drvckit, vapn hafþi hann ecci, varnaþit hann viþ Gvdrvno; opt var sa leicr betri, þa er þꜹ lint scyldo optarr vm faðmaz fyr ꜹþlingom.
41 | 5
Hon beþ broddi
| gaf bloþ at drecca hendi helfvssi oc hvelpa leysti; hratt fyr hallar dyrr — oc hvscarla vacþi — brandi brvðr heitom, þꜹ let hon giold brǫþra.
42 | 5 9
Elldi gaf hon þa alla,
| er inni váro oc fra morþi þeirra Gvnnars komnir voro or myrcheimi; forn timbr fello, fiarghvs rvko, bęr bvþlvnga, brvnno oc scialdmeyiar inni aldrstamnar, hnigo i ęld heitan.
43 | 5
Fvllrętt er vm þetta,
| ferr engi sva siþan brvþr i brynio brǫþra at hefna; hon hefir þriggia þioþkonvnga banorþ borit biort, aþr sylti.
Enn segir gleggra i Atlamalom enom
grǫnlenzcom.
|
| |