Forspjallsljóð eða Hrafnagaldr Óðins.
1  5	Alföþr orkar, álfar skilia, vanir vitu, vísa nornir, elr íviþia, aldir bera, þreyia þursar, þrá valkyrior.
2  5	Ætlun æsir illa gátu, verpir villtu vættar rúnom; Óþhrærir skyldi Urþr geyma, máttk at veria mestum þorra.
3  5	Hverfr því hugr hinna leitar, grunar guma grand, ef dvelr; þótti er Þráins þunga draumr, Dáins dulo draumr þótti.
4  5	Dugir meþ dvergum dvína, heimar niþr á Ginnungs niþi sauckva; opt Alsviþr ofan fellir, opt of föllnum aptr safnar.
5  5	Stendr æva strind né rauþull, lopti meþ lævi linnir ei straumi; mærum dylsc í Mímis brunni vissa vera; vitid enn eþa hvat?
6  5	Dvelr í daulom dís forvitin, Yggdrasils frá aski hnigin; álfa ættar Iþunni héto, Ívallds ellri ýngsta barna.
7  5	Eirdi illa ofankomo, hárbaþms undir halldin meiþi; kunni sízt at kundar Nörva, vön at væri vistom heima.
8  5	Siá sigtívar syrgia naunno Viggiar at veom, vargsbelg seldo; let í færaz, lyndi breytti, lek at lævísi, litom skipti.
9  5	Valdi Viþrir vaurþ Bifrastar giallar sunnu gátt at fretta, heims hvívetna hvert er vissi; Bragi og Loptr báro kviþo.
10  5	Galdr gólo, gaundom riþo Rögnir ok regin at ranni heimis; hlustar Óþinn Hliþskiálfo í, let braut vera lánga vego.
11  5	Frá enn vitri veiga selio banda burþa ok brauta sinna, hlýrnis, heliar, heims ef vissi ártíþ, æfi, aldrtila.
12  5	Ne mun mælti, ne mál knátti gívom greiþa, ne glaum hialdi; tár af týndoz taurgum hiarnar, eliun faldin, endrrióþa.
13  5	Eins kemr austan ór Elivágom þorn af acri þurs hrímkalda, hveim drepr dróttir Dáinn allar mæran of Miþgarþ, meþ nátt hver.
14  5	Dofna þá dáþir, detta hendr, svífr of svimi sverþ áss hvíta; rennir örvit rýgiar glyggvi, sefa sveiflom sókn giörvallri.
15  5	Iamt þótti Iórunn iólnom komin, sollin sútom, svars er ei gátu; sóttu því meir at syn var fyrir, mun þó miþr mælgi dugþi.
16  5	Fór frumqvauþull fregnar brauta hirþir at Herians horni Giallar; Nálar nepa nam til fylgis, greppr Grímnis grund varþveitti.
17  5	Vingólf tóko Viþars þegnar Fornióts sefum fluttir báþir; iþar gánga, æsi kvedia Yggiar þegar viþ aulteiti.
18  5	Heilan Hángatý, heppnaztan ása, virt öndvegis vallda bádo; sæla at sumbli sitia día, æ með Yggiungi yndi halda.
19  5	Beckiarsett at Baulverks ráþi siöt Sæhrímni saddiz rakna; Skaugul at skutlum skaptker Hnikars mat af miþi minnis hornum.
20  5	Margs of frágu máltíþ yfir Heimdall há goþ, haurgar Loka, spár eþa spakmál sprund ef kendi, undorn of fram, unz nam húma.
21  5	Illa letu ordit hafa eyrindisleysu, oflítilfræga; vant at væla verda myndi, svá af svanna svars of gæti.
22  5	Ansar Ómi, allir hlýddo: „Nótt skal nema nýræda til, hugsi til myrgins, hverr sem orkar rád til leggia rausnar ásom!“
23  5	Rann meþ raustum Rindar móþr fóþrlarþr Fenris valla; gengu frá gildi goþin, qvöddo Hropt ok Frigg, sem Hrímfaxa fór.
24  5	Dýrum settan Dellings maugr ió fram keyrdi iarknasteinom; mars of manheim maun af glóar, dró leik Dvalins drösull í reid.
25  5	Iormungrundar í iodyr nyrdra und rót yztu adalþollar gengu til reckio gýgiur ok þursar, náir, dvergar ok döckálfar.
26  5	Riso raknar, rann álfraudull, nordr at niflheim nióla sótti; upp nam ár Giöll Úlfrúnar nidr, hornþytvalldr Himinbiarga.