Guðrúnarkviða hin forna.
Þioþrecr konungr var
meþ Atla oc hafði þar latiþ flesta alla menn
sina. Þioþrecr oc Gvdrvn kǫrþo harma sin a milli;
hon sagði hanom oc qvad:
|
1 | 5
Mer var ec meyia,
| moþir mic fǫddi, biort i bv́ri, vnna ec vel brǫþrom: vnz mic Givci gvlli reifþi, gvlli reifþi, gaf Sigvrþi.
2 | 5
Sva var Sigvrþr
| vf sonom Givca, sem vęri grǫnn lꜹcr or grasi vaxinn eþa hiortr habeinn vm hvossom dýrom eþa gvll gloðrꜹ́t af gra silfri.
3 | 5
Vnnz mer fyrmvnþo
| minir brǫþr, at ec ętta ver ꜹllom fremra; sofa þeir ne mattvþ ne of sakar dǫma, aþr þeir Sigvrþ svelta leto.
4 | 5
Grani rann at þingi,
| gnyr var at heyra, enn þa Sigvrþr sialfr eigi com; ꜹll váro sꜹþvldyr sveita stockin oc of vaniþ vási vnd vegondom.
5 | 5
Gecc ec gratandi
| viþ Grana rǫþa, urvghlyra ió fra ec spialla; hnipnaþi Grani þa, drap i gras hꜹfþi: ior þat vissi, eigendr ne lifþvt.
6 |
Lengi hvarfaþac,
| lengi hvgir deildoz, aþr ec of fręgac folcvorþ at gram.
7 | 5
Hnipnaþi Gvnnarr,
| sagði mer Hꜹgni fra Sigvrþar sárom dꜹþa: „Liggr of hoggvinn fyr handan ver Gothorms bani of gefinn vlfom.
8 | 5
Littv þar Sigvrþ
| a svþrvega! þa heyrir þv hrafna gialla, orno gialla ęzli fegna, varga þiota vm veri þinom.“
9 | 5
„Hvi þv mer, Hꜹgni!
| harma slica vilialꜹssi vill vm segia? þít scyli hiarta hrafnar slita viþ lond yfir, enn þv vitir manna.“
10 | 5
Svaraþi Hꜹgni
| sinni eino trꜹþr góds hvgar af trega storvm: „Þess attv, Gudrvn! grǫti at fleiri, at hiarta mitt hrafnar slíti.“
11 | 5 9
Hvarf ec ein þaðan
| annspilli fra a uiþ lesa varga leífar; gerþiga ęc hiúfra ne hondom slá ne qveina vm sem konor aþrar, þa er sat soltin vm Sigvrþi.
12 | 5 9
Nott þótti mer
| niþmyrcr vera, er ec sarla satc yfir Sigvrþi; ulfar þottvmz ollo betri, ef þeir leti mic lífi tyna, eþa brenndi mic sem birkinn viþ.
13 |
For ec af fialli
| fimm dǫgr taliþ, vnnz ec holl Halfs hava þecþac.
14 | 5
Sat ec meþ Þóro
| siꜹ misseri dǫtr Haconar i Danmorco; hon mer at gamni gvllbókaþi sali svdrǫna oc svani dansca.
15 | 5
Hꜹfðo við a scriptom
| þat er scatar leko oc a hannyrðom hilmis þegna, randir rꜹðar, recka Hvna, hiordrot, hialmdrótt, hilmis fylgio.
16 | 5
Scip Sigmvndar,
| scriþo fra landi, gyltar grimor, grafnir stafnar; byrþo viþ a borða þat er þeir borðvz Sigarr oc Siggeirr svþr a Fivi.
17 | 5 9
Þa fra Grimildr
| gotnesc kona, hvat ec vęra hyggioþ . . . ; hon brá borþa oc bvri heimti þrágiarnliga þess at spyria: hverr vildi son systvr bǫta eþa vęr veginn vildi gialda.
18 | 5 9
Gerr lez Gvnnarr
| gvll at bioþa sacar at bǫta, oc iþ sama Hꜹgni; hon fretti at þvi, hverr fara uildi vigg at sꜹþla vagn at beita, hesti riþa, hꜹki fleygia, ꜹrom at sciota af yboga.
19 | 5 9
Valdarr Dꜹnom
| meþ Iarizleifi, Eymoþr þriþi meþ Iarizscári inn gengo þa iofrom likir; Langbarz liþar, hofþo loþa rꜹþa, stvttar brynior, steypta hialma, scalmom gyrþir, hꜹfðo scarar iarpar.
20 | 5
Hverr vildi mer
| hnossir velia, hnossir velia oc hvgat męla, ef þeir mętti mer margra sv́ta trygdir vinna, ne ec trva gerða.
21 | 5
Fǫrði mer Grimildr
| fvll at drecka svalt oc sarlict, ne ec sacar mvnþac; þat var vm ꜹkit iarþar magni, svalcꜹldom sę oc sonar dreyra.
22 | 5
Voro i horni
| hverskyns stafir ristnir oc roþnir, raþa ec ne mattac; lyngfiscr langr, landz Haddingia ax oscorit, innleiþ dyra.
23 | 5
Voro þeim biori
| bꜹl morg saman, vrt allz viþar oc akarn brvnnin, vmdꜹgg arins, iþrar blotnar, svins lifr soþin, þviat hon sacar deyfþi.
24 | 5
Enn þa gleymþv,
| er getiþ hꜹfþo, ꜹll iofvrs † ior bivg i sal; qvomo konvngar fyr kne þrennir, aþr hon sialfa mic sotti at mali. 25 5
Grimildr qvaþ:
| „Gef ec þer, Gvðrvn! gvll at þiggia, fiolþ allz fiár at þinn fꜹþvr dꜹþan; hringa rꜹða, Hlꜹþvés sali, arsal allan at iofvr fallinn.
26 | 5
Hvnscar meyiar,
| þęr er hlaþa spioldom oc gora gvll fagrt, sva at þer gaman þicki; eín scaltv raþa ꜹþi Bvðla gvlli gꜹfgvð oc gefin Atla.“
27 | 5
„Vilc eigi ec
| meþ veri ganga ne Brynhildar brodvr eiga; samir eigi mer viþ son Bvdla ętt at ꜹca ne vna lifi.“ 28 5
Grimildr qvaþ:
| „Hirþaþv hꜹlldom heiptir gialda, þviat ver hofom valdit fyrri; sva scaltv lata, sem þeir lifi baþir Sigvrþr oc Sigmvndr, ef þv sono fǫþir.“
29 | 5
„Maca ec, Grimildr!
| glꜹmi bęlla ne uigrisins vanir telia, siz Sigvrþar sárla drvcco hręgifr, hvginn hiartbloþ saman.“ 30 5
Grimildr qvaþ:
| „Þann hefi ec allra ętgꜹfgastan fylci fvndit oc framarst necqvi; hann scaltv eiga, vnz þic alþr viþr, verlꜹs vera, nema þv vilir þenna.“
31 | 5 9
„Hirþaþv bióþa
| bꜹlvafvllar þrágiarnliga þęr kindir mer! hann mvn Gvnnar grandi beita oc or Haugna hiarta slita. Muncaþ ec letta, aþr lifshvatan eggleics hvotuð aldri nęmic.“
32 | 3
Gratandi Grimildr
| greip vid ordi, er bvrom sinom bꜹlva uętti oc mꜹgom sinom meína stórra. 33 5
Grimildr qvaþ:
| „Lond gef ec enn þer, lyda sinni, Uinbiorg, Ualbiorg, ef þv uill þiggia; eigdv vm aldr þat oc uni, dottir!“
34 | 5
„Þann mvn ec kiósa
| af konvngom oc þo af niþiom nꜹþig hafa; verþr eigi mer verr at ynþi ne bꜹl brǫþra at bvra scioli.“
35 | 5 9
Senn var a hesti
| hverr drengr litinn, enn uíf ualnesc hafit i vagna; ver siꜹ daga svalt land riþom, enn aþra siꜹ vnnir kniþom, enn ina þriþio siꜹ þvrt land sigom.
36 |
Þar hliþverþir
| harar borgar grind vpp lvco, aþr i garþ riþom.
37 |
Vacþi mic Atli,
| enn ec vera þottvmz fvll illz hvgar at frǫndr dꜹþa. 38 5
Atli qvaþ:
| „Sva mic nyliga nornir vekia:“ — uilsinnis spá uildi at ec reþa — „hvgða ec þic, Gvdrvn Givca dottir! lęblondnom hior leggia mic í gognom.“
39 | 5
„Þat er fyr eldi,
| er iarn dreýma, fyr dvl oc vil drosar reiþi; mvn ec þic viþ bolvi brenna ganga, licna oc lęcna, þot mer leíþr sér.“ 40 5
Atli qvaþ:
| „Hvgða ec her i tvni teína fallna, þa er ec vildigac vaxna lata; rifnir meþ rótom, roþnir i bloþi, bornir a becci, beþit mic at tyggva.
41 | 5
Hugða ec mer af hendi
| hꜹca flivga bráþalꜹsa bꜹlranna til; hiorto hvgda ec þeirra uiþ hunang tvggin, sorgmoþs sefa, sollin bloþi.
42 | 5
Hvgda ec mer af hendi
| hvelpa losna, glꜹms andvana gylli baþir; hold hvgda ec þeirra at hrǫvm orþit, nꜹþigr ná nyta ec scyldac.“
43 | 5
„Þar mvno seggir
| vm sęfing dǫma oc hvitinga hꜹfþi nęma; þeir mvno feigir fára nátta fyr dag litlo, drottom bergia.“ 44
Atli qvaþ:
| „Lega ec siþan, ne ec sofa uildac, þrágiarn i kꜹr; þat man ec gorva.“
| |