Gudrunarhvöt.
Gvðrvn gecc þa til sęvar, er hon hafði drepit Atla; gecc hon v́t a sęinn oc vildi fara ser; hon mátti eigi sꜹcqva. Rac hana yfir fiordinn a land Ionacrs konvngs; hann fecc hennar; þeirra synir voro þeir Sꜹrli oc Erpr oc Hamþir. Þar fǫddiz vpp Svanhildr Sigvrdar dottir; hon var gipt Iormvnreck enom rikia. Með hanom var Bicci; hann reþ þat, at Randvér konvngs son scyldi taca hana . . . . . . .  Þat sagði Bicci konvngi. Konvngr let hengia Randvé, enn troþa Svanhildi vndir hrossa fótom. Enn er þat spvrþi Gvðrvn, þa qvaddi hon sono sina.
1  5	Þa fra ec senno sliþrfengligsta, trꜹþ mál talid af trega storvm, er harþhvgvþ hvatti at vigi grimmom orþom Gvdrvn sono:
2  5  9	„Hvi sitit, hvi sofit lífi, hvi tregraþ ycr teiti at męla? er Iormvnrecr ydra systor vnga at aldri ióm of traddi, hvitom oc svortom a hervegi, grám, gangtꜹmom Gotna hrossom.
3  5  9	Vrþva iþ glikir þeim Gvnnari, ne in heldr hvgðir sem var Hꜹgni; hennar mvndoþ iþ hefna leita, ef iþ móþ ettiþ minna brǫdra eþa harþan hvg Hv́nkonvnga.“
4  3  7	Þa qvaþ þat Hamþir inn hvgomstóri: „Lítt mvndir þv leyfa daþ Hꜹgna, þa er Sigvrð vocþo svefni ór; bęcr váro þinar enar bláhvíto roþnar i vers dreyra, folgnar i valbloþi.
5  5	Vrþo þer  . . . . brǫþra hefndir sliþrar oc sárar, er þv sono myrþir; knęttim [allir] Iormvnrecki samhyggiendr systor hefna.
6	Beriþ hnossir fram hv́nkonvnga! hefir þv ocr hvatta at hiorþingi.“
7  5	Hlęiandi Gvdrvn hvarf til scemmo, kvmbl konvnga or kerom valþi, siþar brynior, oc sonom fęrþi; hloþvz modgir a mara bógo.
8  3  7	Þa qvaþ þat Hamþir inn hvgomstori: „Sva comaz meírr aptr moþvr at vitia geirniorþr hniginn á Goðþioþo, at þv erfi at oll oss dryckir, at Svanhildi oc sono þina.“
9  5	Gvþrvn gratandi, Givca dottir, gecc hon tregliga a tai sitia oc at telia tárokhlýra moþvg spioll a margan veg:
10  5	„Þriá vissa ec elda, þriá vissa ec arna, var ec þrimr verom vegin at hvsi; einn var mer Sigvrþr ꜹllom betri, er brǫþr minir at bana vrþo.
11  5	Svarra sara sakaþ ec ne kvnna, meirr þottvz mer vm stríþa, er mic ꜹþlingar Atla gafo.
12  3	Hv́na hvassa het ec mer at rv́nom, mattigac bolva bętr vm vinna, aþr ec hnóf hofvþ af Niflvngom.
13  5	Gecc ec til strandar, grꜹm varc nornom, vilda ec hrinda † stríþgriþ þeirra; hófo mic, ne drecþo, havar baror, þvi ec land vm stéc, at lifa scyldac.
14  5	Gecc ec a beþ, hvgdac mer fyr betra, þriþia sinni þioðkonvngi; ól ec mer ioþ, erfivorþo, [erfivorþo] Ionacrs sonom.
15  5	Enn vm Svanhildi sato þýiar, enn ec minna barna bazt fvllhvgðac; sva var Svanhildr i sal minom, sem vęri sęmleitr solar geisli.
16  5  9	Gødda ec gvlli oc gvðvefiom, aþr ec gęfac Goðþioðar til; þat er mer hardaz harma minna of þann inn hvíta hadd Svanhildar, av́ri troddo vnd ióa fótom.
17  5  9	Enn sa sarastr, er þeir Sigvrþ minn sigri rǫntan i sǫing vágo; enn sa grimmastr, er þeir Gvnnari fránir ormar til fiors scriþo; enn sa hvassastr, er til hiarta konvng oblꜹþan qvicvan scáro.
18  3  7	Fiolþ man ec bꜹlva, [fiolþ man ec harma]; beittv, Sigvrþr! enn blacca mar, hest inn hraþfǫra lattv hinig renna! sitr eigi her snor ne dottir, sv er Gvdrvno gęfi hnossir.
19  5	Minnztv, Sigvrþr! hvat viþ męltom, þa er viþ a beþ bǫþi satom, at þv myndir min, moþvgr! vitia halr or helio, enn ec þín or hęimę.
20  5	Hlaþit er, iarlar! eikicꜹstinn, latiþ þann vnd hilmi hęstan verþa! megi brenna briost bꜹlvafvlt eldr, [þrvngit] vm hiarta þiþni sorgir.“
21  5	Iorlom ollom oþal batni, snotom ollom sorg at minni, at þetta tregrof vm taliþ vęri.