Hárbarðsljóð.
|
Þorr for or ꜹstrvegi
oc kom at svndi ęino; ꜹdrom megom svndzins var feriokarlinn meþ
scipit. Þorr callaþi:
|
1 |
„Hverr er sa sveinn sveina,
| er stendr fyr svndit handan?“
| 2
Feriokarlinn svaraþi:
| „Hverr er sa karl karla, er callar vm vaginn?“
| 3 5
Þorr qvaþ:
| „Ferþv mic vm svndit! feþi ec þic a morgon: meis hefi ec a baki, verþra matrinn betri. Át ec i hvíld, aþr ec heiman for, silldr oc hafra, saþr em ec enn þess.“
| 4
Feriokarlinn qvaþ:
| „Árligom verkom hrosar þv verþinom, veitzatv fyr gorla, dꜹpr ero þin heimkynni, dꜹþ hygg ec at þin moþir se.“
| 5
Þorr qvaþ:
| „Þat segir þv nv, er hveriom þiccir mest at vita, at mín moþir dꜹþ se.“
| 6
Feriokarlinn qvaþ:
| „Þeygi er sem þv þriv bv́ góð eigir, berbeinn þv stendr oc hefir brꜹtinga gervi, þatki at þv hafir brø̨kr þinar.“
| 7
Þorr qvaþ:
| „Styrþv hingat eikionni! ec mvn þer stꜹþna kenna; eþa hverr a scipit, er þv heldr viþ landit?“
| 8 5 9
Feriokarlinn qvaþ:
| „Hildolfr sa heitir, er mic halda baþ, reccr inn rádsvinni, er býr i Raþseyiarsvndi; baþat hann hlennimenn flytia eþa hrossa þiófa, goða eina oc þa er ec gerva kvnna; segðv til nafns þíns, ef þv vill vm svndit fara.“
| 9 5 9
Þorr qvaþ:
| „Segia mvn ec til nafns mins, þótt ec secr siac, oc til allz ꜹþliss: ec em Oþins sonr, Meila broþir, enn Magna faþir, þrv́ðvaldr goða, viþ Þór knattv her dǫma. Hins vil ec nv spyria, hvat þv heitir.“
| 10
Feriokarlinn qvaþ:
| „Hárbardr ec heiti, hylc vm nafn sialdan.“
| 11
Þorr qvaþ:
| „Hvat scaltv of nafn hylia, nema þv sakar eigir?“
| 12
Hárbarðr qvaþ:
| „Enn þot ec sakar eiga, þa mvn ec forþa fiorvi mino fyr slicom sem þv ert, nema ec feigr se.“
| 13 4
Þorr qvaþ:
| „Harm liotan mer þiccir i þvi at vaþa vm vaginn til þin oc vęta † ꜹgvr minn; scylda ec lꜹna cꜹgorsveini þinom kanginyrþi, ef ec kǫmvmc yfir svndit.“
| 14
Hárbarðr qvaþ:
| „Her mvn ec standa oc þin hedan biþa; fanntaþv mann inn hardara at Hrvngni dꜹdan.“
| 15 5
Þorr qvaþ:
| „Hins viltv nv geta, er vid Hrvngnir deildom, sa inn stórvþgi iotvnn, er or steini var hofvþit a; þo let ec hann falla oc fyr hniga. Hvat vantv þa meþan, Hárbarðr?“
| 16 5
Hárbarðr qvaþ:
| „Var ec meþ Fiolvari fimm vetr alla i ey þeirre, er Algrǫn heitir; vega ver þar knattom oc val fęlla, margs at freista, mans at kosta.“
| 17
Þorr qvaþ:
| „Hverso snv́nvþo yþr konor ydrar?“
| 18 5 9 13
Hárbarðr qvaþ:
| „Sparkar atto ver konor, ef oss at spꜹkom yrði; horscar atto ver konor, ef oss hollar vęri; þęr or sandi síma vndo oc or dali divpom grvnd vm grofo; varþ ec þeim einn ꜹllom ęfri at raþom, hvilda ec hia þeim systrom siav oc hafða ec geþ þeirra allt oc gaman. Hvaþ vanntv þa meþan, Þorr?“
| 19 3 6 9
Þorr qvaþ:
| „Ec drap Þiaza enn þrvðmoþga iotvn, vpp ec varp ꜹgom Allvalda sonar a þann inn heiða himin; þav ero merki mest minna verca, þꜹ er allir menn siþan vm se. Hvat vanntv meþan, Hárbarðr?“
| 20 4
Hárbarðr qvaþ:
| „Miclar manvelar ec hafða viþ myrcriþor, þa er ec velta þęr fra verom; harþan iotvn ec hvgða Hlebarð vera, gaf hann mer gambantein, en ec vęlta hann or viti.“
| 21
Þorr qvaþ:
| „Illom hvga lꜹnaþir þv þa goþar giafar.“
| 22
Hárbarðr qvaþ:
| „Þat hefir eik, er af annarri scefr; vm sic er hverr i slico. Hvat vanntv [þá] meþan, Þorr?“
| 23 5 9
Þorr qvaþ:
| „Ec var ꜹstr oc iotna bardag brvþir bꜹlvisar, er til biargs gengo; micil mvndi ętt iotna, ef allir lifði, vętr mvndi manna vndir miþgarþi. Hvat vanntv meþan, Hárbarðr?“
| 24 5
Hárbarðr qvaþ:
| „Var ec a Vallandi oc vigom fylgdag, atta ec iofrom enn aldri sęttac. Oþinn a iarla þa er i val falla, enn Þorr a þręla kyn.“
| 25
Þorr qvaþ:
| „Oiafnt scipta er þv mvndir meþ asom liþi, ef þv ęttir vilgi micils vald.“
| 26 6
Hárbarðr qvaþ:
| „Þorr a afl ǫrit, enn ecci hiarta; af hrǫzlo oc hvgbleyþi þer var i hannzca troþit, oc þottisca þv þa Þorr vera: hvarki þv þa þorþir fyr hrǫzlo þinni físa ne hniosa, sva at Fialarr heyrþi.“
| 27
Þorr qvaþ:
| „Hárbarþr inn ragi! ec mvnda þic i hel drepa, ef ec mętta seilaz vm svnd.“
| 28
Hárbarðr qvaþ:
| „Hvat scyldir þv vm svnd seilaz, er sakir ’ro alls ongar? Hvat vanntv þa, Þorr?“
| 29 5 9
Þorr qvaþ:
| „Ec var ꜹstr oc ána varþac, þa er mic sotto þeir Svárangs synir; grioti þeir mic bꜹrþo, gagni vrþo þeir þo litt fegnir, þo vrþo þeir mic fyrri friþar at biþia. Hvat vanntv þa meþan, Hárbarðr?“
| 30 5
Hárbarðr qvaþ:
| „Ec var ꜹstr oc viþ einhveria dǫmþac, lęc ec viþ ena línhvito oc lꜹnþing háþac, gladdac ena gvllbiorto, gamni męr vnði.“
| 31
Þorr qvaþ:
| „Goð atto þeir mankynni þar þa.“
| 32
Hárbarðr qvaþ:
| „Liþs þins var ec þa þvrfi, Þorr! at ec helda þeirri enni linhvito mey.“
| 33
Þorr qvaþ:
| „Ec mvnda þer þa þat veita, ef ec viðr of kǫmomc.“
| 34
Hárbarðr qvaþ:
| „Ec mvnda þer þa trva, nema þv mic i trygð vęltir.“
| 35
Þorr qvaþ:
| „Emkat ec sa hęlbítr, sem hv́ðscór forn a vár.“
| 36
Hárbarðr qvaþ:
| „Hvat vanntv [þá] meþan, Þorr?“
| 37
Þorr qvaþ:
| „Brvþir berserkia barþac i Hléseyio, þęr hofðo verst vnnit, velta þioþ alla.“
| 38
Hárbarðr qvaþ:
| „Klęki vantv þa, Þorr! er þv a konom barþir.“
| 39 5
Þorr qvaþ:
| „Vargynior þat varo, enn varla konor; sceldo scip mitt, er ec scorþat hafdac; ǫgðo mer iarnlvrki, enn elto Þialfa. Hvat vanntv meþan, Hárbarðr?“
| 40
Hárbarðr qvaþ:
| „Ec varc i hernom, er hingat gorðiz gnęfa gvnnfana geír at rioþa.“
| 41
Þorr qvaþ:
| „Þess viltv nv geta, er þv fórt oss olivfan at bioþa.“
| 42
Hárbarðr qvaþ:
| „Bęta scal þer þat þa mvnda bꜹ́gi, sem iafnendr vnno þeir er ocr vilia sætta.“
| 43
Þorr qvaþ:
| „Hvar namtv þessi in hnǫfiligo orþ, er ec heyrþa aldri in hnǫfiligri?“
| 44
Hárbarðr qvaþ:
| „Nam ec at † monnom þeim enom aldrǫnom, er bva i hęimis hꜹgom.“
| 45
Þorr qvaþ:
| „Þo gefr þv gott nafn dysiom, er þv kallar þęr heimis hꜹga.“
| 46
Hárbarðr qvaþ:
| „Sva dǫmi ec vm slict far.“
| 47 4
Þorr qvaþ:
| „Orðkringi þín mvn þer illa coma, ef ec ręþ a vag at vaþa; vlfi hǫra hygg ec þic ǫpa mvno, ef þv hlytr af hamri hꜹgg.“
| 48
Hárbarðr qvaþ:
| „Sif a hó heima, hans mvndo fvnd vilia, þann mvntv þrec drygia, þat er þer scyldara.“
| 49
Þorr qvaþ:
| „Męlir þv at mvnns ráþi, sva at mer scyldi verst þiccia, halr enn hvgblꜹþi! hygg ec, at þv liv́gir.“
| 50
Hárbarðr qvaþ:
| „Satt hygg ec mic segia, seinn ertv at for þinni, langt mvndir þv nv cominn, Þorr! ef þv litvm fǫrir.“
| 51
Þorr qvaþ:
| „Hárbarþr enn ragi! heldr hefir þv nv mic dvalþan.“
| 52
Hárbarðr qvaþ:
| „Asaþórs hvgða ec aldregi mvndo glepia fehirði farar.“
| 53
Þorr qvaþ:
| „Raþ mvn ec þer nv raþa: ró þv hingat batinom, hęttom hętingi, hittv fꜹþvr Magna!“
| 54
Hárbarðr qvaþ:
| „Farþv firr svndi! þer scal fars synia.“
| 55
Þorr qvaþ:
| „Visa þv mer nv leiþina, allz þv vill mic eigi vm vaginn feria!“
| 56 3 7
Hárbarðr qvaþ:
| Litiþ er at synia, langt ęr at fara: stvnd er til stocsins, ꜹnnor til steinsins, haltv sva til vinstra vegsins, vnz þv hittir Verland. Þar mvn Fiorgyn hitta Þór son sinn, oc mvn hon kenna hanom attvnga brꜹtir til Oþins landa.“
| 57
Þorr qvaþ:
| „Mvn ec taca þangat i dag?“
| 58
Hárbarðr qvaþ:
| „Taca viþ víl oc erfiþi: at vprennandi solo er ec get þána.“
| 59
Þorr qvaþ:
| „Scamt mvn nv mál occat, allz þv mer scǫtingo einni svarar; lꜹna mvn ec þer farsynion, ef viþ finnomc i sinn annat.“
| 60
Hárbarðr qvaþ:
| „Farþv nv þars þic hafi allan gramir!“ | |||||