Helreið Brynhildar.
Eptir dꜹþa Brynhildar váro gor
bál tvꜹ, annat Sigvrþi, oc
brann þat fyrr, enn Brynhildr
var a oþro brend, oc var hon i reiþ
þeirri, er gvðvefiom var tioldoþ. Sva er sagt,
at Brynhildr ok meþ reiðinni a helveg oc for
vm tv́n, þar er gygr noccor bio. Gygrin
qvaþ:
|
1 | 5
„Scaltv i gognom
| ganga eigi grioti stvdda garða mina; betr semþi þer borða at rekia ę, heldr enn vitia vers annarrar.
2 | 5
Hvat scaltv vitia
| af Vallandi, hvarfúst hꜹfvþ! hvsa minna? þv hefir, vár gvllz! ef þic uita lystir, mild af hondom mannz bloþ þuegit.“ 3 5
Brynhildr qvaþ:
| „Bregþv eigi mer, brvþr or steini! þott ec uęrac i uikingo; ec mvn occor ǫþri þiccia, hvars menn ęþli occart kvnna.“ 4 5
Gygrin qvaþ:
| „Þv vart, Brynhildr Bvdla dottir! heilli versto i heim borin; þv hefir Givca vm glatat bornom oc bvi þeirra brvgðit goðo.“ 5 5
Brynhildr qvaþ:
| „Ec mvn segia þer svinn or reiþo vitlꜹssi mioc, ef þic vita lystir, hve gorðo mic Givca arfar astalꜹsa oc eiþrofa.
6 | 5
Let hami vára
| hvgfvllr konvngr átta systra vndir eic borit; var ec vetra tolf, ef þic vita lystir, er ec vngom gram eiþa seldac.
7 |
Heto mic allir
| i Hlymdꜹlom Hildi vndir hialmi hverr er kvnni.
8 | 5
Þa let ec gamlan
| a Godþioþo Hialmgvnnar nęst heliar ganga; gaf ec vngom sigr Avþo broþor, þar varþ mer Oþinn ofreiþr vm þat.
9 | 5
Lꜹc hann mic scioldom
| i Scatalvndi rꜹþom oc hvitom, randir snvrto; þann bað hann slita svefni minom, er hvergi landz hrǫþaz kynni.
10 | 5
Let hann vm sal minn
| svnnanverþan havan brenna her allz viþar; þar baþ hann einn þegn yfir at riþa, þannz mer fǫrði gvll, þatz vnd Fafni la.
11 | 5
Reiþ goþr Grana
| gvllmiþlandi, þars fostri minn fletiom styrþi; einn þotti hann þar ollom betri vikingr Dana í verþvngo.
12 | 5
Svafo viþ oc vnþom
| i sęing einni, sem hann minn broþir vm borinn vęri; hvartki knatti hond yfir annat átta nottom occart leggia.
13 | 5
Þvi brá mer Gvdrvn
| Giv́ca dottir, at ec Sigvrþi svefac a armi; þar varþ ec þess vís, er ec vildigac, at þꜹ velto mic i verfangi.
14 | 5
Mvno viþ ofstríþ
| allz til lengi konor oc karlar qvicqvir fǫdaz; við scolom ocrom aldri slíta Sigvrþr saman. Seycstv, gygiarkyn!“
| |