Sigurðarkviða hin skamma.
1



 5
Ar var þatz Sigvrþr
sotti Givca
Volsvngr vngi,
er vegit hafði;
toc v trygðom
tveggia brǫþra,
seldvz eiþa
elivnfrǫcnir.
2



 5
Mey bvdo hánom
oc meiþma fiolþ,
Gvðrvno vngo
Givca dottvr;
drvcco oc dǫmþo
dǫgr mart saman
Sigvrþr vngi
oc synir Givca.
3



 5
Vnnz þeir Brynhildar
biþia foro,
sva at þeim Sigvrþr
reíþ i sinni
Volsvngr vngi,
oc vega kvnni;
hann vm ętti,
ef hann eiga knętti.
4



 5



 9
Sigvrþr inn svðrǫni
lagdi sverþ necqviþ,
mø̨ki málfán
a meþal þeirra,
ne hann kono
kyssa gerþi,
ne hv́nscr konvngr
hefia ser at armi,
mey frvmvnga
fal hann megi Givca.
5



 5
Hon ser at lifi
lꜹst ne vissi
oc at aldrlagi
ecki grand,
vamm þat er vęri
a vera hygði;
gengo þess a milli
grimmar vrþir.
6



 5
Ein sat hon vti
aptan dags,
nam hon sva mart
vm at melaz:
„Hafa scal ęc Sigvrþ,
a þo svelta,
mꜹg frvmvngan
mer a armi.
7



 5
Orþ męltac nv,
iþromc eptir þess:
qvan er hans Gvðrvn,
enn ęc Gvnnars;
liotar nornir
scópo oss langa þrá.“
8



 5



 9
Opt gengr hon innan
illz vm fylld,
ísa oc iocla,
aptan hvern,
er þꜹ Gvdrvn
ganga a beþ
oc hana Sigvrþr
sveipr i ripti,
konvngr inn hv́nsci
kván friá sina.
9 „Von geng ec vilia
vers oc beggia,
verþ ec mic gǫla
af grimmom hvg.“
10



 5
Nam af þeim heiptom
hvetiaz at vígi:
„Þv scalt, Gvnnarr!
gerst vm lata
mino landi
oc mer sialfri;
mvn ec vna aldri
m ꜹþlingi.
11



 5



 9
Mvn ec aptr fara,
þars ec aþan varc
m nabornom
niþiom minom;
þar mvn ec sitia
oc sofa lifi,
nema þv Sigvrþ
svelta látir
oc iofvrr ꜹþrom
ǫþri verþir.
12



 5
Latom son fara
feðr i sinni,
scalat vlf ala
vngan lengi;
hveim verþr hꜹlþa
hefnd lettari
siþan til sátta,
at sonr lifi?“
13



 5

 7



 11
† Reiþr varþ Gvnnarr
oc hnipnaþi,
sveip sinom hvg,
sat vm allan dag;
hann vissi þat
vilgi gorla,
hvat hanom vęri
vinna sǫmst
ęþa hanom vęri
vinna bezt,
allz sic Volsvng
vissi firþan
oc at Sigvrþ
socnoþ mikinn.
14

 3



 7
Ymist hann hvgði
iafnlanga stvnd:
þat var eigi
avar títt,
at fra konvngdom
qvanir gengi;
nam hann ser Hꜹgna
heita at rv́nom,
þar atti hann
allz fvlltrva.
15



 5
„Eín er mer Brynhildr
ꜹllom betri
vm borin Bvdla,
hon er bragr qvenna;
fyrr scal ec mino
fiorvi láta
enn þeirrar meyiar
meiþmom tyna.
16



 5
Villdv ocr fylci
til fiar vela?
gott ęr at raþa
Rínar malmi
oc vnandi
ꜹþi styra
oc sitiandi
sęlo nióta.“
17



 5
Eino þvi Hꜹgni
annsvor veítti:
„Samir eigi ocr
slict at vinna,
sverþi rofna
svarna eiða,
eiða svarna,
vnnar trygdir.
18



 5



 9
Vitoma vid a moldo
menn in sęlli,
medan fiórir ver
folci raþom
oc sa inn húnsci
herbaldr lifir,
ne in mǫtri
mǫgð a moldo;
ef ver fimm sono
fǫþom lengi,
áttomgóþa
ęxla knęttim.
19 Ec væit gorla,
hvadan uegir standa:
ero Brynhildar
brek ofmicil.“

20



 5
Gvnnarr qvaþ:
„Við scolom Gvðthorm
gorva at vigi,
yngra brodor
ofroþara;
hann var fyr vtan
eiþa svarna,
eiða svarna,
vnnar trygdir.“
21 Dǫlt var at eggia
obilgiarnan,
stoþ til hiarta
hiorr Sigvrþi.
22



 5
Reþ til hefnda
hergiarn i sal
oc eptir varp
obilgiornom;
flo til Gvdthorms
Grams ramliga
kynbirt iarn
or konvngs hendi.
23

 3
Hne hans vm dolgr
til hlvta tveggia,
hendr oc hꜹf
hne a annan veg,
enn fotalvtr
fell aptr i stað.
24



 5
Sofnoþ var Gvdrvn
i sęingo
sorgalꜹs
hia Sigvrþi;
enn hon vacnadi
uilia firþ,
er hon Freýss vinar
flꜹ́t i dreyra.
25



 5
Sva slo hon svarar
sinar hendr,
at rammhvgaþr
reis vp viþ beþ:
„Grataþv, Gvdrvn!
sva grimliga,
brvþr frvmvnga!
þer brǫþr lifa.
26



 5
A ec til vngan
erfinytia,
kannat hann firraz
or fiandgarþi;
þeir sér hafa
svárt oc dátt
enn nęr nvmit
nylig ráþ.
27



 5
Riþra þeim siþan,
þott siꜹ alir,
systorsonr
slicr at þingi;
ec veit gorla,
hvi gegnir nv:
ein veldr Brynhildr
ollo bolvi.
28



 5
Mer vnni męr
fyr mann hvern,
enn viþ Gvnnar
grand ecci vanc;
þyrmþa ec sifiom,
svornom eiþom,
siþr vęrac heitinn
hans qvanar vinr.“
29



 5
Kona varp ꜹndo,
en konvngr fiorvi,
sva slo hon svárar
sinar hendr,
at qvaþo viþ
calcar i rá
oc gvllo viþ
ss i tv́ni.
30



 5
Hlo þa Brynhildr
Bvðla dottir
eino sinni
af ꜹllom hvg,
er hon til hvilo
heyra knátti
giallan grat
Giv́ca dottvr.
31

 3



 7
Hitt qvaþ þa Gvnnarr
gramr hꜹcstalda:
„Hlęra þv af þvi,
heiptgiorn kona!
glꜹþ a gólfi,
at þer góds viti.
Hvi hafnar þv
inom hvita lit,
feicna feþir?
hygg ec, at feíg ser.
32



 5
Þv vǫrir þess
verþvst qvenna,
at fyr ꜹgom þer
Atla hioggim,
sęir brǫþr þinom
bloþvct sár,
vndir dreyrgar
knęttir yfir binda.“

33



 5
Brynhildr qvaþ:
„Fryra maþr þer, Gvnnarr!
hefir þv fvllvegit;
lítt sézc Atli
óvo þina;
hann mvn yccar
ond siþari
oc ę bera
afl it meíra.
34



 5
Segia mvn ec þer, Gvnnarr!
sialfr veiztv gorla,
hvé err snemma
til saka reþot;
varþ ec til vng
ne ofþrvngin
fvllgǫdd fe
a fleti broþor.
35



 5
Ne ec vilda þat,
at mic verr ętti,
r þer Givkvngar
riþot at garði
þrír a hestom
þioþkonvngar;
enn þeirra for
þꜹrfgi vęri.
36



 5



 9
Oc mer Atli þat
einni sagði,
at hvarki lez
hꜹfnom deila,
gvll ne iarþir,
nema ec gefaz letac,
oc engi lvt
ꜹþins fiár,
þa er mer ioþvngri
eiga selldi
oc mer ioþvngri
ꜹra talþi.
37

 3



 7
Þa var a hvorfon
hvgr minn vm þat,
hvart ec scylda uega
a val fęlla
bꜹll i brynio
vm broþvr sꜹc;
þat mvndi þa
þioþkvnt vera
morgom manne
at mvnar striþi.
38



 5
Letom siga
sátmal occor,
lęc mer meirr i mvn
meiþmar þiggia,
bꜹga rꜹþa
bvrar Sigmundar,
ne ec annars mannz
avra villdac.
39



 5



 9
Þeim hetomc þa
þioþkonvngi,
er m gvlli sat
a Grana bogom;
varat hann i ꜹgo
r vm licr,
ne a engi lvt
at alitom,
þo þicciz er
þioþkonvngar.
40



 5
Vnna einom
ne ymisom,
bioat vm hverfan
hvg menscꜹgvl;
allt mvn þat Atli
eptir finna,
er hann mina spyrr
morþfor gorva.
41



 5
Þeygi scal
þvnngeð kona
annarrar ver
aldri leiþa;
þa mvn a hefndom
harma minna.“
42



 5
Vp reis Gvnnarr
gramr verþvngar
oc vm hals kono
hendr vm lagði;
gengo allir
oc þo ymsir
af heilom hvg
hana at letia.
43 Hratt af halsi
hveim þar ser,
leta mann sic letia
langrar gongo.
44

 3



 7



 11
Nam hann ser Hꜹgna
heita at rvnom:
„Seggi vil ec alla
i sal ganga
þina m minom
— nv er þꜹrf micil —,
vita, ef meini
morþfor kono,
vnz af męli
enn mein komi;
þa latom þvi
þarfar raþa.“
45



 5



 9
Eino þvi Hꜹgni
andsvor veitti:
„Letia maþr hana
langrar gongo,
þars hon aptrborin
aldri verþi!
hon krꜹng of komz
fyr knę moþvr,
hon ę borin
ovilia til,
morgom manni
at moþtrega.“
46 Hvarf ser ohroðvgr
andspilli fra,
þar er morc menia
meiþmom deildi.
47



 5
Lęít hon vm alla
eigo sina,
soltnar þyiar
oc salkonor;
gvllbrynio smó,
vara gott i hvg,
r sic miþlaði
mękis eggiom.
48 Hné við bollstri
hon a annan veg
oc hiorvndoþ
hvgði at raþom:
49



 5
„Nv scolo ganga
þeir er gvll vili
oc minna þvi
at mer þiggia;
ec gef hverri
vm hroþit sigli,
bók oc blęio,
biartar vaþir.“
50



 5
Þꜹgðo allir,
† hvgðo at raðom,
oc allir senn
annsvor veitto:
Ęrnar soltnar,
mvnom enn lifa,
verþa salkonor
sǫmð at vinna.“
51



 5
Vnnz af hyggiandi
hꜹrscrydd kona
vng at aldri
orþ viþr vm qvað:
„Vilcat ec mann trꜹþan
ne torbǫnan
vm óra sꜹc
aldri tyna.
52



 5
Þo mvn a beinom
brenna ydrom
fǫri eyrir,
þa er ér fram comiþ,
nęit Menio god,
min at vitia.
53



 5
Seztv niþr, Gvnnarr!
mvn ec segia þer
lifs orvena
liosa brvþi;
mvna ydvart far
alt i svndæ,
þott ec hafa
ǫndo latiþ.
54

 3
Sátt mvnoþ iþ Gvdrvn
snemr, en þv hyggir,
hefir kvnn kona
vid konvng
daprar miniar
at dꜹþan ver.
55

 3
Þar er męr borin,
moþir fǫðir,
sv mvn hvitari
enn inn heiði dagr
Svanhildr vera,
solar geisla.
56



 5

 7
Gefa mvndv Gvðrvno
godra noccorom
sceyti sceþa
scatna mengi;
mvnaþ at vilia
versęl gefin,
hana mvn Atli
eiga ganga
of borinn Bvdla,
broþir minn.
57



 5
Margs a ec minnaz,
hve viþ mic foro,
þa er mic sára
svicna hꜹfdot,
vadin at vilia
varc, meþan ec lifdac.
58



 5



 9
Mvntv Oddrv́no
eiga vilia,
enn þic Atli
mvn eigi lata;
iþ mvnoþ lv́ta
a lꜹ́n saman,
hon mvn þer vnna,
sem ec scyldac,
ef ocr goþ vm scꜹp
gerþi verþa.
59 Þic mvn Atli
illo beita,
mvndv i ǫngan
ormgarþ lagiþr.
60



 5

 7
Þat mvn oc verþa
þvigit lengra,
at Atli mvn
ondo tyna,
sęlo sinni
oc sona lifi,
þviat hanom Gvðrvn
grimm er a beð
snorpom eggiom
af sarom hvg.
61



 5
Sęmri vęri Gvðrvn
systir occor
frvmver sinom
[at fylgia dꜹþom],
ef henni gęfi
godra raþ,
a ętti hon hvg
ossvm likan.
62



 5
Oꜹrt męli ec nv,
enn hon eigi mvn
of ora sꜹc
aldri tyna;
hana mvno hefia
havar baror
til Ionacrs
oþaltorfo.
63



 5
[Ala mvn hon ser ioþ,
erfivꜹrþo,]
erfivꜹrþo
Ionacrs sonom;
mvn hon Svanhildi
senda af landi,
sina mey
oc Sigvrþar.
64



 5
Hana mvno bita
Bicca ráþ,
þviat Iormvnreccr
oþarft lifir;
þa er ꜹll farin
ętt Sigvrþar,
ero Gvdrvnar
gręti at fleiri.
65



 5



 9
Biþia mvn ec þic
bǫnar einnar,
sv mvn i heimi
hinzt bǫn vera:
lattv sva breiþa
borg a uelli,
at vndir oss ollom
iafnrv́mt se,
þeim er svlto
meþ Sigvrði.
66



 5
Tialdi þar vm þa borg
tioldom oc scioldom,
valarift vel fáþ
oc Vala mengi;
brenni mer inn hvnsca
a hliþ aðra.
67



 5
Brenni enom hvnsca
a hliþ adra
mina þiona
meniom gꜹfga,
tveir at hꜹfðom
oc tveir hꜹ́car;
þa er ꜹllo scipt
til iafnaðar.
68



 5
Liggi occar enn i milli
malmr hringvariþr,
egghvast iárn,
sva endr lagið,
þa er viþ bǫði
beð einn stigom
oc hętom þa
hiona nafni.
69



 5
Hrynia hanom þa
a hęl þeygi
hlvnnblic hallar
hringi litcoþ,
ef hanom fylgir
ferð min heþan;
þeygi mvn ór for
ꜹmlig vera.
70



 5
Þviat hanom fylgia
fimm ambóttir,
átta þionar
eþlvm goðir,
fostrman mitt
oc faðerni,
þat er Bvdli gaf
barni síno.
71



 5
Mart sagða ec,
mvnda ec fleira,
er mer meirr miotvþr
malrv́m gęfi;
omvn þverr,
vndir svella,
satt eitt sagðac,
sva mvn ec lata.“