Sigurðarkviða hin skamma.
1  5	Ar var þatz Sigvrþr sotti Givca Volsvngr vngi, er vegit hafði; toc viþ trygðom tveggia brǫþra, seldvz eiþa elivnfrǫcnir.
2  5	Mey bvdo hánom oc meiþma fiolþ, Gvðrvno vngo Givca dottvr; drvcco oc dǫmþo dǫgr mart saman Sigvrþr vngi oc synir Givca.
3  5	Vnnz þeir Brynhildar biþia foro, sva at þeim Sigvrþr reíþ i sinni Volsvngr vngi, oc vega kvnni; hann vm ętti, ef hann eiga knętti.
4  5  9	Sigvrþr inn svðrǫni lagdi sverþ necqviþ, mø̨ki málfán a meþal þeirra, ne hann kono kyssa gerþi, ne hv́nscr konvngr hefia ser at armi, mey frvmvnga fal hann megi Givca.
5  5	Hon ser at lifi lꜹst ne vissi oc at aldrlagi ecki grand, vamm þat er vęri eþa vera hygði; gengo þess a milli grimmar vrþir.
6  5	Ein sat hon vti aptan dags, nam hon sva mart vm at melaz: „Hafa scal ęc Sigvrþ, eþa þo svelta, mꜹg frvmvngan mer a armi.
7  5	Orþ męltac nv, iþromc eptir þess: qvan er hans Gvðrvn, enn ęc Gvnnars; liotar nornir scópo oss langa þrá.“
8  5  9	Opt gengr hon innan illz vm fylld, ísa oc iocla, aptan hvern, er þꜹ Gvdrvn ganga a beþ oc hana Sigvrþr sveipr i ripti, konvngr inn hv́nsci kván friá sina.
9	„Von geng ec vilia vers oc beggia, verþ ec mic gǫla af grimmom hvg.“
10  5	Nam af þeim heiptom hvetiaz at vígi: „Þv scalt, Gvnnarr! gerst vm lata mino landi oc mer sialfri; mvn ec vna aldri meþ ꜹþlingi.
11  5  9	Mvn ec aptr fara, þars ec aþan varc meþ nabornom niþiom minom; þar mvn ec sitia oc sofa lifi, nema þv Sigvrþ svelta látir oc iofvrr ꜹþrom ǫþri verþir.
12  5	Latom son fara feðr i sinni, scalat vlf ala vngan lengi; hveim verþr hꜹlþa hefnd lettari siþan til sátta, at sonr lifi?“
13  5  7  11	† Reiþr varþ Gvnnarr oc hnipnaþi, sveip sinom hvg, sat vm allan dag; hann vissi þat vilgi gorla, hvat hanom vęri vinna sǫmst ęþa hanom vęri vinna bezt, allz sic Volsvng vissi firþan oc at Sigvrþ socnoþ mikinn.
14  3  7	Ymist hann hvgði iafnlanga stvnd: þat var eigi avar títt, at fra konvngdom qvanir gengi; nam hann ser Hꜹgna heita at rv́nom, þar atti hann allz fvlltrva.
15  5	„Eín er mer Brynhildr ꜹllom betri vm borin Bvdla, hon er bragr qvenna; fyrr scal ec mino fiorvi láta enn þeirrar meyiar meiþmom tyna.
16  5	Villdv ocr fylci til fiar vela? gott ęr at raþa Rínar malmi oc vnandi ꜹþi styra oc sitiandi sęlo nióta.“
17  5	Eino þvi Hꜹgni annsvor veítti: „Samir eigi ocr slict at vinna, sverþi rofna svarna eiða, eiða svarna, vnnar trygdir.
18  5  9	Vitoma vid a moldo menn in sęlli, medan fiórir ver folci raþom oc sa inn húnsci herbaldr lifir, ne in mǫtri mǫgð a moldo; ef ver fimm sono fǫþom lengi, áttomgóþa ęxla knęttim.
19	Ec væit gorla, hvadan uegir standa: ero Brynhildar brek ofmicil.“
20  5	Gvnnarr qvaþ: „Við scolom Gvðthorm gorva at vigi, yngra brodor ofroþara; hann var fyr vtan eiþa svarna, eiða svarna, vnnar trygdir.“
21	Dǫlt var at eggia obilgiarnan, stoþ til hiarta hiorr Sigvrþi.
22  5	Reþ til hefnda hergiarn i sal oc eptir varp obilgiornom; flo til Gvdthorms Grams ramliga kynbirt iarn or konvngs hendi.
23  3	Hne hans vm dolgr til hlvta tveggia, hendr oc hꜹfvþ hne a annan veg, enn fotalvtr fell aptr i stað.
24  5	Sofnoþ var Gvdrvn i sęingo sorgalꜹs hia Sigvrþi; enn hon vacnadi uilia firþ, er hon Freýss vinar flꜹ́t i dreyra.
25  5	Sva slo hon svarar sinar hendr, at rammhvgaþr reis vp viþ beþ: „Grataþv, Gvdrvn! sva grimliga, brvþr frvmvnga! þer brǫþr lifa.
26  5	A ec til vngan erfinytia, kannat hann firraz or fiandgarþi; þeir sér hafa svárt oc dátt enn nęr nvmit nylig ráþ.
27  5	Riþra þeim siþan, þott siꜹ alir, systorsonr slicr at þingi; ec veit gorla, hvi gegnir nv: ein veldr Brynhildr ollo bolvi.
28  5	Mer vnni męr fyr mann hvern, enn viþ Gvnnar grand ecci vanc; þyrmþa ec sifiom, svornom eiþom, siþr vęrac heitinn hans qvanar vinr.“
29  5	Kona varp ꜹndo, en konvngr fiorvi, sva slo hon svárar sinar hendr, at qvaþo viþ calcar i rá oc gvllo viþ gǫss i tv́ni.
30  5	Hlo þa Brynhildr Bvðla dottir eino sinni af ꜹllom hvg, er hon til hvilo heyra knátti giallan grat Giv́ca dottvr.
31  3  7	Hitt qvaþ þa Gvnnarr gramr hꜹcstalda: „Hlęra þv af þvi, heiptgiorn kona! glꜹþ a gólfi, at þer góds viti. Hvi hafnar þv inom hvita lit, feicna feþir? hygg ec, at feíg ser.
32  5	Þv vǫrir þess verþvst qvenna, at fyr ꜹgom þer Atla hioggim, sęir brǫþr þinom bloþvct sár, vndir dreyrgar knęttir yfir binda.“
33  5	Brynhildr qvaþ: „Fryra maþr þer, Gvnnarr! hefir þv fvllvegit; lítt sézc Atli óvo þina; hann mvn yccar ond siþari oc ę bera afl it meíra.
34  5	Segia mvn ec þer, Gvnnarr! sialfr veiztv gorla, hvé er yþr snemma til saka reþot; varþ ec til vng ne ofþrvngin fvllgǫdd fe a fleti broþor.
35  5	Ne ec vilda þat, at mic verr ętti, aþr þer Givkvngar riþot at garði þrír a hestom þioþkonvngar; enn þeirra for þꜹrfgi vęri.
36  5  9	Oc mer Atli þat einni sagði, at hvarki lez hꜹfnom deila, gvll ne iarþir, nema ec gefaz letac, oc engi lvt ꜹþins fiár, þa er mer ioþvngri eiga selldi oc mer ioþvngri ꜹra talþi.
37  3  7	Þa var a hvorfon hvgr minn vm þat, hvart ec scylda uega eþa val fęlla bꜹll i brynio vm broþvr sꜹc; þat mvndi þa þioþkvnt vera morgom manne at mvnar striþi.
38  5	Letom siga sátmal occor, lęc mer meirr i mvn meiþmar þiggia, bꜹga rꜹþa bvrar Sigmundar, ne ec annars mannz avra villdac.
39  5  9	Þeim hetomc þa þioþkonvngi, er meþ gvlli sat a Grana bogom; varat hann i ꜹgo yþr vm licr, ne a engi lvt at alitom, þo þicciz er þioþkonvngar.
40  5	Vnna einom ne ymisom, bioat vm hverfan hvg menscꜹgvl; allt mvn þat Atli eptir finna, er hann mina spyrr morþfor gorva.
41  5	Þeygi scal þvnngeð kona annarrar ver aldri leiþa; þa mvn a hefndom harma minna.“
42  5	Vp reis Gvnnarr gramr verþvngar oc vm hals kono hendr vm lagði; gengo allir oc þo ymsir af heilom hvg hana at letia.
43	Hratt af halsi hveim þar ser, leta mann sic letia langrar gongo.
44  3  7  11	Nam hann ser Hꜹgna heita at rvnom: „Seggi vil ec alla i sal ganga þina meþ minom — nv er þꜹrf micil —, vita, ef meini morþfor kono, vnz af męli enn mein komi; þa latom þvi þarfar raþa.“
45  5  9	Eino þvi Hꜹgni andsvor veitti: „Letia maþr hana langrar gongo, þars hon aptrborin aldri verþi! hon krꜹng of komz fyr knę moþvr, hon ę borin ovilia til, morgom manni at moþtrega.“
46	Hvarf ser ohroðvgr andspilli fra, þar er morc menia meiþmom deildi.
47  5	Lęít hon vm alla eigo sina, soltnar þyiar oc salkonor; gvllbrynio smó, vara gott i hvg, aþr sic miþlaði mękis eggiom.
48	Hné við bollstri hon a annan veg oc hiorvndoþ hvgði at raþom:
49  5	„Nv scolo ganga þeir er gvll vili oc minna þvi at mer þiggia; ec gef hverri vm hroþit sigli, bók oc blęio, biartar vaþir.“
50  5	Þꜹgðo allir, † hvgðo at raðom, oc allir senn annsvor veitto: Ęrnar soltnar, mvnom enn lifa, verþa salkonor sǫmð at vinna.“
51  5	Vnnz af hyggiandi hꜹrscrydd kona vng at aldri orþ viþr vm qvað: „Vilcat ec mann trꜹþan ne torbǫnan vm óra sꜹc aldri tyna.
52  5	Þo mvn a beinom brenna ydrom fǫri eyrir, þa er ér fram comiþ, nęit Menio god, min at vitia.
53  5	Seztv niþr, Gvnnarr! mvn ec segia þer lifs orvena liosa brvþi; mvna ydvart far alt i svndæ, þott ec hafa ǫndo latiþ.
54  3	Sátt mvnoþ iþ Gvdrvn snemr, en þv hyggir, hefir kvnn kona vid konvng daprar miniar at dꜹþan ver.
55  3	Þar er męr borin, moþir fǫðir, sv mvn hvitari enn inn heiði dagr Svanhildr vera, solar geisla.
56  5  7	Gefa mvndv Gvðrvno godra noccorom sceyti sceþa scatna mengi; mvnaþ at vilia versęl gefin, hana mvn Atli eiga ganga of borinn Bvdla, broþir minn.
57  5	Margs a ec minnaz, hve viþ mic foro, þa er mic sára svicna hꜹfdot, vadin at vilia varc, meþan ec lifdac.
58  5  9	Mvntv Oddrv́no eiga vilia, enn þic Atli mvn eigi lata; iþ mvnoþ lv́ta a lꜹ́n saman, hon mvn þer vnna, sem ec scyldac, ef ocr goþ vm scꜹp gerþi verþa.
59	Þic mvn Atli illo beita, mvndv i ǫngan ormgarþ lagiþr.
60  5  7	Þat mvn oc verþa þvigit lengra, at Atli mvn ondo tyna, sęlo sinni oc sona lifi, þviat hanom Gvðrvn grimm er a beð snorpom eggiom af sarom hvg.
61  5	Sęmri vęri Gvðrvn systir occor frvmver sinom [at fylgia dꜹþom], ef henni gęfi godra raþ, eþa ętti hon hvg ossvm likan.
62  5	Oꜹrt męli ec nv, enn hon eigi mvn of ora sꜹc aldri tyna; hana mvno hefia havar baror til Ionacrs oþaltorfo.
63  5	[Ala mvn hon ser ioþ, erfivꜹrþo,] erfivꜹrþo Ionacrs sonom; mvn hon Svanhildi senda af landi, sina mey oc Sigvrþar.
64  5	Hana mvno bita Bicca ráþ, þviat Iormvnreccr oþarft lifir; þa er ꜹll farin ętt Sigvrþar, ero Gvdrvnar gręti at fleiri.
65  5  9	Biþia mvn ec þic bǫnar einnar, sv mvn i heimi hinzt bǫn vera: lattv sva breiþa borg a uelli, at vndir oss ollom iafnrv́mt se, þeim er svlto meþ Sigvrði.
66  5	Tialdi þar vm þa borg tioldom oc scioldom, valarift vel fáþ oc Vala mengi; brenni mer inn hvnsca a hliþ aðra.
67  5	Brenni enom hvnsca a hliþ adra mina þiona meniom gꜹfga, tveir at hꜹfðom oc tveir hꜹ́car; þa er ꜹllo scipt til iafnaðar.
68  5	Liggi occar enn i milli malmr hringvariþr, egghvast iárn, sva endr lagið, þa er viþ bǫði beð einn stigom oc hętom þa hiona nafni.
69  5	Hrynia hanom þa a hęl þeygi hlvnnblic hallar hringi litcoþ, ef hanom fylgir ferð min heþan; þeygi mvn ór for ꜹmlig vera.
70  5	Þviat hanom fylgia fimm ambóttir, átta þionar eþlvm goðir, fostrman mitt oc faðerni, þat er Bvdli gaf barni síno.
71  5	Mart sagða ec, mvnda ec fleira, er mer meirr miotvþr malrv́m gęfi; omvn þverr, vndir svella, satt eitt sagðac, sva mvn ec lata.“