Skírnismál eða För Skírnis.
Freyr sonr Niarþar hafði einn dag setzc i Hliþscialf oc
sa vm heima alla; hann sa i iotvnheima
oc sa þar mey fagra, þa er hon gecc fra scala
fꜹðvr sins til scemmo; þar af
fecc hann hvgsottir miclar. Scírnir het
scósveinn Freys; Niorþr baþ hann qveþia Frey
mals. Þa męlti Scaði:
|
1 | 4
„Ristv nv, Scirnir!
| oc gacc [sciótt] at beida occarn mala mavg, oc þess at fregna, hveim enn froþi se ofręiþi afi.“
| 2 4
Scirnir qvaþ:
| „Illra orþa er mer ón at ykrom syni, ef ec geng at męla viþ mꜹg, oc þess at fregna, hveim enn froþi se ofręiþi afi.“
| 3 4
Scirnir qvaþ:
| „Segðv mer þat, Freyr, folcvaldi goða! oc ec vilia vita: hvi þv einn sitr endlanga sali, minn drottinn! vm daga?“
| 4 4
Freyr qvaþ:
| „Hvi vm segiac þer, seggr enn vngi! mikinn móðtrega? þviat alfrꜹþvll lysir um alla daga oc þeygi at minom mvnom.“
| 5 4
Scirnir qvaþ:
| „Mvni þína hycca ec sva micla vera, at þv mer, seggr! ne segir; þviat vngir saman varom i árdaga, vel męttim tvęir trv́asc.“
| 6 4
Freyr qvaþ:
| „I Gymis gꜹrþom ec sa ganga mer tiþa mey; armar lysto, en af þaþan alt lopt oc lꜹgr.
7 | 4
Męr er mer tiðari
| manni hveim vngom i árdaga; asa oc alfa þat vill engi maþr at viþ samt sém.“
| 8 4
Scirnir qvaþ:
| „Mar gefðv mer þa þann er mic vm myrcqvan beri visan vafrloga, oc þat sverþ, er sialft vegiz viþ iotna ętt.“
| 9 4
Freyr qvaþ:
| „Mar ec þer þann gef, er þic vm myrcqvan berr visan vafrloga, oc þat sverþ, er sialft mvn vegaz, ef sa er horscr, er hefir.“
| 10 5
Scirnir męlti viþ hestinn:
| „Myrct er v́ti, mal qveþ ec ocr fara vrig fioll yfir, þvrsa þioþ yfir; baþir viþ comvmc, eþa ocr bada tecr sa inn amatki iotvnn.“
Scirnir reíþ i iotvnheima til Gymiss
garða. Þar varo hvndar ólmir oc bvndnir fyr
sciþgards hlidi, þess er vm sal Gerðar var.
Hann reiþ at þar er fehirþir sat a hꜹgi
oc qvaddi hann:
|
11 | 4
„Segðv þat, hirþir!
| er þv a hꜹgi sitr oc vardar alla vega: hve ec at andspilli komvmc ens vnga mans fyr greyiom Gymis?“
| 12 4
Hirþir qvaþ:
| „Hvart ertv feigr eþa ertv framgenginn . . . . . . . . ? andspillis vanr þv scalt ę vera godrar meyiar Gymiss.“
| 13 4
Scirnir qvaþ:
| „Kostir ’ro betri heldr enn at klꜹcqva se hveim er fv́ss er fara; eino dǫgri mer var aldr vm scapaþr oc alt lif vm lagið.“
| 14 4
Gerðr qvaþ:
| „Hvat er þat hlym hlymia, er ec heyri nv til ossom rꜹnnom i? iorþ bifaz, enn allir fyr scialfa garðar Gymis.“
| 15
Ambatt qvaþ:
| „Maþr er her vti stiginn af mars baci, ió letr til iardar taca.“
| 16 4
Gerðr qvaþ:
| „Inn biþþv hann ganga i occarn sal oc drecca inn męra mioþ! þo ec hitt óvmc, at her vti se minn broðvrbani.
17 | 4
Hvat er þat alfa
| ne asa sona ne víssa vana? hvi þv einn vm komt ęikinn fv́r yfir ór salkynni at sia?“
| 18 4
Scirnir qvaþ:
| „Emkat ec alfa ne ása sona ne víssa vana; þo ec einn vm komc eikinn fv́r yfir ydor salkynni at siá.
19 | 4
Epli ellifo
| her hefi ec algvllin, þꜹ mvn ec þer, Gerþr! gefa, friþ at cꜹpa, at þv þer Frey qveðir oleiðastan lifa.“
| 20 4
Gerðr qvaþ:
| „Epli ellifo ec þigg aldregi at mannzcis mvnom; ne viþ Freyr, meþan occart fior lifir, byggiom bęði saman.“
| 21 4
Scirnir qvaþ:
| „Bꜹg ec þer þa gef þann er brendr var meþ vngom Oþins syni; atta ero iafnhꜹfgir, er af driv́pa ena nivndo hveria nótt.“
| 22 4
Gerðr qvaþ:
| „Bꜹ́g ec þiccac, þot brendr se meþ vngom Odins syni; era mer gvllz vant i gꜹrþom Gymis, at deila fe fꜹþvr.“
| 23 4
Scirnir qvaþ:
| „Sér þv þenna męki, męr! miofan, málfán, er ec hefi i hendi her? hꜹfvþ hꜹggva ec mvn þer halsi af, nema þv mer sętt segir.“
| 24 4
Gerðr qvaþ:
| „Ánꜹð þola ec vil aldregi at mannzciss mvnom; þo ec hins get, ef iþ Gymir finniz vígs otrꜹþir, at ycr vega tíði.“
| 25 4
Scirnir qvaþ:
| „Ser þv þenna męki, męr! miofan, málfán, er ec hefi i hendi her? fyr þessom eggiom hnigr sa inn aldni iotvnn, verþr þinn feigr faþir.
26 | 4
Tamsvendi ec þic drep,
| enn ec þic temia mvn, męr! at minom mvnom; þar scaltv ganga, er þic gvmna synir siþan eva se.
27 | 4
Ara þvfo a
| scaltv ár sitia, horva heimi ór, snvgga heliar til; matr se þer meirr leiþr, enn manna hveim enn fráni ormr meþ fírom.
28 | 4
At vndrsionom þv verþir,
| er þv vt kǫmr, a þic Hrimnir hari, a þic hotvętna stari; víðkvnnari þv verþir, enn vorþr meþ goðom; gapi þv grindom fra.
29 | 4
Tópi oc ópi,
| tiꜹsvll oc oþoli, vaxi þer tár meþ trega; seztv niþr, enn ec mvn segia þer svaran svsbreca oc tvennan trega.
30 | 4
Tramar gneypa
| þic scolo gerstan dag iotna gꜹrþom i; til hrimþvrsa hallar þv scalt hverian dag kranga kostalꜹ́s, kranga kostavon; grát at gamni scaltv i gogn hafa oc leiða meþ tarom trega.
31 | 4
Męþ þvrsi þrihꜹfþvþom
| þv scalt ę nara eþa verlꜹ́s vera; þitt ged gripi, þic morn morni; verþv sem þistill, sa er var þrvnginn i ꜹnn ofanverþa.
32 | 4
Til holtz ec gecc
| oc til hrás viðar, gambantein at geta, gambantein ec gat.
33 | 4
Reiþr er þer Oþinn,
| reiþr er þer Asabragr, þic scal Freyr fiásc, en fyrinilla męr! en þv fengit hefir gambanreiþi goða.
34 | 4
Heyri iotnar,
| heyri hrimþvrsar, synir Svttvnga, sialfir asliþar, hve ec fyr byð, hve ec fyrir banna manna glavm mani, manna nyt mani.
35 | 4
Hrimgrimnir heitir þvrs,
| er þic hafa scal fyr nagrindr neþan; þar þer vílmegir a viþar rotom geita hland gefi. Ǫþri dryccia fa þv aldregi, męr! af þinom mvnom, męr! at minom mvnom.
36 | 4
Þvrs ríst ec þer
| oc þria stafi: ergi oc ęþi oc oþola; sva ec þat af ríst, sem ec þat a reist, ef goraz þarfar þess.“
| 37 4
Gerðr qvaþ:
| „Heill verþv nv heldr, sveinn! oc tac viþ hrímcálki fvllom forns miaþar; þo hafþa ec þat etlad, at myndac aldregi vnna vaningia vel.“
| 38 4
Scirnir qvaþ:
| „Ǫrindi mín vil ec ꜹll vita, aðr ec riþa heim heþan: nęr þv a þingi mvnt enom þrosca nenna Niarþar syni.“
| 39 4
Gerðr qvaþ:
| „Barri heitir, er viþ bęði vitom, lvndr lognfara; enn ept nętr nío þar mvn Niarþar syni Gerþr vnna gamans.“
Þa reiþ Scirnir heim; Freyr stoð v́ti oc
qvaddi hann oc spvrþi tiþinda:
|
40 | 4
„Segþv mer þat, Scirnir!
| aþr þv verpir sꜹdli af mar oc þv stígir feti framarr: hvat þv arnaþir i iotvnheima þins eþa mins mvnar?“
| 41 4
Scirnir qvaþ:
| „Barri heitir, er viþ báðir vitom, lvndr lognfara; enn ept nętr nío þar mvn Niarþar syni Gerþr vnna gamans.“
| 42 4
Freyr qvaþ:
| „Lꜹng er nott, langar ’ro tvęr, hve vm þreyiac þriár? opt mer manaþr minni þotti, enn sia half hynótt.“ |