| Svipdagsmál. II. Fjölsvinnsmál. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
1 4 |
Utan garða
hann sá upp um koma þursa þjóðar sjöt: „Hvat er þat flagða, er stendr fyr forgörðum ok hvarflar um hættan loga?
2 | 4
Hvers þú leitar,
| eða hvers þú á leitum ert, eða hvat viltu, vinlauss! vita? úrgar brautir árnaþu aptr héðan, áttatu hér, vernðarvanr! veru.“
| 3 4
Kómumaðr kvað:
| „Hvat er þat flagða, er stendr fyr forgarði ok býðrat líðöndum löð? sœmðarorða lauss hefir þú seggr of lifat, ok haltu heim héðan.“
4 | 4
„Fjölsviðr ek heiti,
| en ek á fróðan sefa, þeygi em ek míns mildr matar; innan garða þú kemr hér aldregi, ok dríf þú nú vargr at vegi.“
| 5 4
Kómumaðr kvað:
| „Augna gamans fýsir aptr fán, hvars hann getr svást at sjá; garðar glóa mér þykkja of gullna sali, hér munda ek eðli una.“
| 6 4
Fjölsviðr kvað:
| „Segðu mér hverjum ertu, sveinn! of borinn eða hverra ertu manna mögr?“ Kómumaðr kvað: „Vindkaldr ek heiti, Várkaldr hét minn faðir, þess var Fjörkaldr faðir.
7 | 4
Segðu mér þat, Fjölsviðr!
| er ek þik fregna mun ok ek vilja vita: hverr hér ræðr ok ríki hefir eign ok auðsölum?“
| 8 4
Fjölsviðr kvað:
| „Menglöð of heitir, en hana móðir of gat við Svafrþorins syni; hon hér ræðr ok ríki hefir eign ok auðsölum“
| 9 4
Vindkaldr kvað:
| „Segðu mér þat, Fjölsviðr! er ek þik fregna mun ok ek vilja vita: hvat sú grind heitir, er með goðum sáat menn it meira forað?“
| 10 4
Fjölsviðr kvað:
| „Þrymgjöll hon heitir, en hana þrír gerðu Sólblinda synir; fjöturr fastr verðr við faranda hvern, er hana hefr frá hliði.“
| 11 4
Vindkaldr kvað:
| „Segðu mér þat, Fjölsviðr! er ek þik fregna mun ok ek vilja vita: hvat sá garðr heitir, er með goðum sáat menn it meira forað?“
| 12 4
Fjölsviðr kvað:
| „Gastropnir heitir, en ek hann görfan hefk ór Leirbrimis limum; svá hefik studdan, at hann standa mun æ meðan öld lifir.“
| 13 4
Vindkaldr kvað:
| „Segðu mér þat, Fjölsviðr! er ek þik fregna mun ok ek vilja vita: hvat þeir garmar heita, er gífrari hefik önga fyrr í löndum litit?“
| 14 4
Fjölsviðr kvað:
| „Gífr heitir annarr, en Geri annarr, ef þu vilt þat vita; varðir ellifu er þeir varða, unz rjúfask regin.“
| 15 4
Vindkaldr kvað:
| „Segðu mér þat, Fjölsviðr! er ek þik fregna mun ok ek vilja vita: hvárt sé manna nökkut, þat er megi inn koma, meðan sókndjarfir sofa?“
| 16 4
Fjölsviðr kvað:
| „Missvefni mikit var þeim mjök of lagit, síðan þeim var varzla vituð; annarr of nætr sefr, en annarr of daga, ok kemsk þá vætr, ef þá kom.“
| 17 4
Vindkaldr kvað:
| „Segðu mér þat, Fjölsviðr! er ek þik fregna mun ok ek vilja vita: hvárt sé matar nökkut, þat er menn hafi, ok hlaupi inn, meðan þeir eta?“
| 18 4
Fjölsviðr kvað:
| „Vegnbráðir tvær liggja í Viðofnis liðum, ef þú vilt þat vita: þat eitt er svá matar, at þeim menn of gefi, ok hlaupi inn, meðan þeir eta“
| 19 4
Vindkaldr kvað:
| „Segðu mér þat, Fjölsviðr! er ek þik fregna mun ok ek vilja vita: hvat þat barr heitir, er breiask um lönd öll limar?“
| 20 4
Fjölsviðr kvað:
| „Mímameiðr hann heitir, en þat mangi veit, af hverjum rótum renn; við þat hann fellr, er fæstan varir; fellirat hann eldr né járn.“
| 21 4
Vindkaldr kvað:
| „Segðu mér þat, Fjölsviðr! er ek þik fregna mun ok ek vilja vita: hvat af móði verðr þess ins mæra viðar, er hann fellirat eldr né járn?“
| 22 4
Fjölsviðr kvað:
| „Út af hans aldni skal á eld bera fyr kelisjúkar konur; utar hverfa þaz þær innar skyli, sá er hann með mönnum mjötuðr.“
| 23 4
Vindkaldr kvað:
| „Segðu mér þat, Fjölsviðr! er ek þik fregna mun ok ek vilja vita: hvat sá hani heitir, er sitr í enum háva viði, allr hann við gull glóir?“
| 24 4
Fjölsviðr kvað:
| „Viðofnir hann heitir, en hann stendr veðrglasi á meiðs kvistum Míma; einn um ekka þryngr hann orófsaman svartrar Sinmöru.“
| 25 4
Vindkaldr kvað:
| „Segðu mér þat, Fjölsviðr! er ek þik fregna mun ok ek vilja vita: hvárt sé vápna nökkut, þat er knegi Viðofnir fyr hníga á Heljar sjöt?“
| 26 4
Fjölsviðr kvað:
| „Lævateinn hann heitir, en hann gerði Loptr rýninn fyr nágrindr neðan; í seigjárnkeri liggr hann hjá Sinmöru, ok halda njarðlásar níu.“
| 27 4
Vindkaldr kvað:
| „Segðu mér þat, Fjölsviðr! er ek þik fregna mun ok ek vilja vita: hvárt aptr kemr, sá er eptir ferr ok vill þann tein taka?“
| 28 4
Fjölsviðr kvað:
| „Aptr mun koma, sá er eptir ferr ok vill þann tein taka, ef þat fœrir, er fáir eigu, eiri örglasis.“
| 29 4
Vindkaldr kvað:
| „Segðu mér þat, Fjölsviðr! er ek þik fregna mun ok ek vilja vita: hvárt sé mæta nökkut, þat er menn hafi, ok verðr því hin fölva gýgr fegin?“
| 30 4
Fjölsviðr kvað:
| Ljósan ljá skaltu í lúðr bera, þann er í Viðofnis völum, Sinmöru at selja, áðr hon söm telisk vápn til vígs at ljá.“
| 31 4
Vindkaldr kvað:
| „Segðu mér þat, Fjölsviðr! er ek þik fregna mun ok ek vilja vita: hvat sá salr heitir, er slunginn er vísum vafrloga?“
| 32 4
Fjölsviðr kvað:
| „Hyrr hann heitir, en hann lengi mun á brodds oddi bifask; auðranns þess munu um aldr hafa frétt eina fírar.“
| 33 4
Vindkaldr kvað:
| „Segðu mér þat, Fjölsviðr! er ek þik fregna mun ok ek vilja vita: hverr þat görði, er ek fyr garð sák innan, ásmaga?“
| 34 4
Fjölsviðr kvað:
| „Uni ok Iri, Bari ok Ori, Varr ok Vegdrasill; Dori ok Uri, Dellingr, Atvarðr, Liðskjálfr, Loki.“
| 35 4
Vindkaldr kvað:
| „Segðu mér þat, Fjölsviðr! er ek þik fregna mun ok ek vilja vita: hvat þat bjarg heitir, ver ek sé brúði á þjóðmæra þruma?“
| 36 4
Fjölsviðr kvað:
| „Lyfjaberg þat heitir, en þat hefir lengi verit sjúkum ok sárum gaman; heil verðr hver, þótt hafi árs sótt, ef þat klífr, kona.“
| 37 4
Vindkaldr kvað:
| „Segðu mér þat, Fjölsviðr! er ek þik fregna mun ok ek vilja vita: vat þær meyjar heita, er fyr Menglaðar knjám sitja sáttar saman?“
| 38 4
Fjölsviðr kvað:
| „Hlíf heitir, önnur Hlífþrasa, þriðja Þjóðvarta, Björt ok Blíð, Blíðr, Fríð, Eir ok Örboða.“
| 39 4
Vindkaldr kvað:
| „Segðu mér þat, Fjölsviðr! er ek þik fregna mun ok ek vilja vita: hvart þær bjarga þeim er blóta þær, ef görask þarfar þess?“
| 40 4
Fjölsviðr kvað:
| „[Bjarga] svinnar, hvar er menn blóta þær á stallhelgum stað; eigi svá hátt forað kemr at hölða sonum, hvern þær ór nauðum nema.“
| 41 4
Vindkaldr kvað:
| „Segðu mér þat, Fjölsviðr! er ek þik fregna mun ok ek vilja vita: hvárt sé manna nökkut, þat er knegi á Menglaðar svásum armi sofa?“
| 42 4
Fjölsviðr kvað:
| „Vætr er þat manna, er knegi á Menglaðar svásum armi sofa: nema Svipdagr einn, hánum var sú in sólbjarta brúðr at kván of kveðin.“
| 43 4
Vindkaldr kvað:
| „Hrittu á hurðir, láttu hlið rúm, hér máttu Svipdag sjá; en þó vita far, ef vilja muni Menglöð mitt gaman.“
| 44 4
Fjölsviðr kvað:
| „Heyrðu, Menglöð! hér er maðr kominn, gakk þú á gest sjá! hundar fagna, hús hefir upp lokizk, hygg ek, at Svipdagr sé.“
| 45 4
Menglöð kvað:
| „Horskir hrafnar skulu þér á hám gálga slíta sjónir ór, ef þúþat lýgr, at hér sé langt kominn mögr til minna sala.
46 | 4
Hvaðan þú fórt,
| hvaðan þú för görðir, hvé þik hétu hjú? at ætt ok nafni skal ek jartegn vita, ef ek var þér kván of kveðin.“
| 47 4
Svipdagr kvað:
| „Svipdagr ek heiti, Sólbjart hét minn faðir, þaðan ráumk vindar kalda vegu; Urðar orði kveðr engi maðr, þótt þat sé við löst lagit.“
| 48 4
Menglöð kvað:
| „Vel þú nú kominn! hefik minn vilja beðit, fylgja skal kveðju koss; forkunnar sýn mun flestan glaða, hvars hefir við annan ást.
49 | 4
Lengi ek sat
| Lyfjabergi á, beið ek þín dœgr ok daga; nú þat varð, er ek vætt hefi, at þú ert kominn, mögr! til minna sala.
50 | 4
Þrár hafðar
| er ek hefi til þíns gamans, en þú til míns munar; nú er þat satt, er vit slíta skulum ævi ok aldr saman.“ |